ბელარუსული არასამთავრობო ორგანიზაცია უფლებადამცველები თავისუფალი არჩევნებისთვის საქართველოს ცესკოს არჩევნებში ბელარუსის ცესკოს წევრების აკრედიტაციის გადახედვისკენ და ამით ბელარუსი ხალხის მხარდაჭერისკენ მოუწოდებს, რომლებიც დემოკრატიული ტრანსფორმაციისკენ ისწრაფვიან.

ორგანიზაციაში აღნიშნავენ, რომ ისინი საქართველოს ცენტრალური საარჩევნო კომისიის ამ გადაწყვეტილებით, "უკიდურესად გაკვირვებულნი და იმედგაცრუებულნი დარჩნენ".

უფლებადამცველები თავისუფალი არჩევნებისათვის წარმომადგენლებმა გაიხსენეს, რომ 1996 წლიდან ბელარუსში ჩატარებული ყველა არჩევნები ეუთოს სამართლიან და თავისუფალ გარემოში ჩატარებულად არ უღიარებია. კერძოდ, 2020 წლის ბელარუსის საპრეზიდენტო არჩევნების საარჩევნო პროცესი დემოკრატიული და სამართლიანი არჩევნების ჩატარების რიგი ძირითადი საერთაშორისო სტანდარტების არცერთ მოთხოვნას არ შეესაბამებოდა და მრავალი დარღვევებით ხასიათდებოდა.

"ბელარუსის ცესკოს თანხმობით, კენჭისყრის შედეგების გაყალბებამ პროტესტის ფართო ტალღა გამოიწვია და ქვეყანა პოლიტიკურ კრიზისამდე მიიყვანა, რომელიც დღემდე გრძელდება", — ნათქვამია განცხადებაში.

საქართველოში 2 ოქტომბრის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებს ბელარუსის ცესკოც დააკვირდება. ბელარუსის გარდა ცესკოს მიერ 24 საერთაშორისო დამკვირვებელი ორგანიზაციაა რეგისტრირებული.

2020 წლის აგვისტოში ბელარუსში გამართული არჩევნების შედეგებს აშშ და ევროპის ქვეყნები არ აღიარებენ. ისინი ბელარუსის ხელისუფლებას ახალი არჩევნების ჩატარებისკენ მოუწოდებენ.

მასობრივი საპროტესტო გამოსვლები ბელარუსში საპრეზიდენტო არჩევნების შედეგების გამოცხადების დღიდან, 9 აგვისტოს დაიწყო. არჩევნებზე მთავარი კონკურენტები სვეტლანა ტიხანოვსკაია და მოქმედი პრეზიდენტი, ალექსანდრ ლუკაშენკო იყვნენ.

ცენტრალური საარჩევნო კომისიის თანახმად, ლუკაშენკომ ხმების 80% აიღო, ტიხანოვსკაიამ — 10%. მოსახლეობის უმრავლესობამ არჩევნების ეს შედეგები არ ცნო და სამართლიანი არჩევნების მოთხოვნით, ქუჩებში უპრეცედენტო რაოდენობის ხალხი გამოვიდა.

საპროტესტო აქციებს ლუკაშენკომ მაშინვე რეპრესიები დაუპირისპირა. დემონსტრანტების დაკავებები პროტესტის პირველივე დღიდან დაიწყეს, ოპოზიციის წევრებს კი დაკითხვებზე იბარებდნენ.

ევროპის უკანასკნელ დიქტატორად წოდებული ლუკაშენკო ქვეყანას 1994 წლიდან, 26 წელია მართავს. მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობის უმრავლესობის თვალში მან ლეგიტიმურობა დაკარგა, ის, ჯერჯერობით, არსად წასვლას აპირებს.