სახალხო დამცველის განცხადებით, საქართველოში ბავშვთა განთავსების ინსტიტუციებში, თემსა თუ რეგიონებში უსაფრთხო წყლის ხელმისაწვდომობის, სანიტარული და ჰიგიენური პირობების დაცვის კუთხით არსებული მდგომარეობა არ შეესაბამება ეროვნული და საერთაშორისო სტანდარტების მოთხოვნებს და ეწინააღმდეგება გაეროს ბავშვის უფლებათა კონვენციის ძირითად პრინციპებს.

ომბუდსმენი აღნიშნავს, რომ მსგავსი ტენდენცია განსაკუთრებით თავს იჩენს მაღალმთიან რეგიონებსა და სოფლებში.

2017 წლის 14 მარტს საქართველოს სახალხო დამცველმა რეკომენდაციით მიმართა მთავრობას არასრულწლოვანთათვის უსაფრთხო წყლის ხელმისაწვდომობის, სანიტარულ-ჰიგიენური ნორმების დაცვისა და მონიტორინგის მექანიზმის შექმნის შესახებ.

სახალხო დამცველის ცნობით, სურსათის უვნებლობის სააგენტოსგან მიღებული ინფორმაციის თანახმად, 2015-2016 წლებში სასმელი წყლის 129 სინჯი გამოიკვლიეს.

ლაბორატორიული კვლევის შედეგებით, ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებიდან (საჯარო სკოლები) აღებული სასმელი წყლის 45 სინჯი არ შეესაბამება სასმელი წყლის ტექნიკური რეგლამენტის მოთხოვნებს. ომბუდსმენის შეფასებით, აღნიშნული მის ეპიდემიოლოგიურ არაკეთილსაიმედოობაზე მიუთითებს და წყლის არაეფექტური გაუსნებოვნებით არის გამოწვეული.

ომბუდსმენი პრობლემას ხედავს იმაშიც, რომ ქვეყანაში ცენტრალურ დონეზე არ არის განსაზღვრული მონიტორინგის სახელმწიფო ორგანო, რომელიც საგანმანათლებლო დაწესებულებაში სასმელი წყლის ხარისხსა და ხელმისაწვდომობას გააკონტროლებდა.