ეს ნამდვილი ამბავია: ბენედეტა კარლინი 17-ე საუკუნეში, იტალიურ მონასტერში 1619 წლიდან 1623 წლამდე ცხოვრობდა და ამტკიცებდა, რომ მისტიური ხილვები და ღმერთთან კავშირი ჰქონდა.

ამ ისტორიის შესახებ ბრაუნის ურცხვი ქმედებები 1986 წელს დაისტამბა (Judith C. Brown Immodest Acts: The Life of a Lesbian Nun in Renaissance Italy (Studies in the History of Sexuality).

83 წლის პოლ ვერჰოვენი, წიგნზე დაფუძნებულ საკუთარ ინტერპრეტაციაში, ტრადიციულად, თავისებურად თამამი და მოულოდნელია. ეკრანზე შიშველი ქალების მოყვარული, მონაზვნებს და მათ სექსუალურ ყოფას გვიჩვენებს. ცხადია, მაყურებელს ეს სცენები აეკვიატება, მაგრამ ბენედეტა არაა ამბავი სექსუალურ თავგადასავალზე. ბენედეტა პოლიტიკის, რწმენის, ცოდვის, რელიგიური ფანატიზმის გავლენების შესახებ გვიყვება.

შავი იუმორით გაჯერებული ისტორიულ-რელეგიური ლესბოსური დრამა, ბენედეტას ბავშვობით იწყება. 17-ე საუკუნის იტალიურ მონასტერში მიყვანილი პატარა გოგო ღვთისმშობელს მის მფარველად მიიჩნევს. შემდეგ, გაზრდილი, ეროტიკულ სიზმრებში ქმრად სიმპათიურ იესოს ხედავს. რეალობაში კი ბენედეტას (ვირჯინია ეფირა) რომანი აქვს ქალთან. ბართლომეა (დაფნა პატაკია), ოჯახურ ძალადობას გამოქცეული და მონასტერს შეფარებული ახალგაზრდა გოგოა.

"შენ მხოლოდ შენი თავი გიყვარს", — ეუბნება ერთ ეპიზოდში ბართლომეა ბენედეტას და მართლაც, მიზნის მისაღწევად მიმავალ გზაზე ბენედეტა დაუნდობლად და შეუწყნარებლად მიიწევს წინ. ყველას ანადგურებს. პრაგმატულად მოქმედებს და ყველა შესაძლო წამს და ინსტრუმენტს სკეფსისი გასანეიტრალებლად იყენებს. მეტი დამაჯერებლობისთვის საუცხოო ტრიუკს იგონებს - გაბრაზებული მამაკაცის ხმით იწყებს საუბარს.

სისხლდენა, ჯვარცმის თუ გარდაცვალების იმიტირება და შემდეგ გაცოცხლების პერფორმანსი — ამ თამაშში, ბენედეტა მონასტრის ბინადრებს სასწაულს აჯერებს. მონასტერს დანარჩენ მსოფლიოში დაწინაურების, პირველობის შანსი ეძლევა. შიდა დაპირისპირებებს ადამიანები ეწირებიან, მათ შორის, შარლოტ რემპლინგის გავლენიანი გმირიც, საკუთარ ქალიშვილთან ერთად.

თვალთვალის საფუძველზე ქალთან სექსუალურ ურთიერთობაში ბრალდებული და სასჯელისთვის კოცონთან მიყვანილი ბენედეტა საბოლოო წარმოდგენის გათამაშებით ხილულ სასწაულს ჩადის. ბენედეტას ხალხი გადაარჩენს და ბრბო იმათ გაუსწორდება, ვისაც დანაშაულში მხილებული ბენედეტას დასჯა სურს.

ბენედეტა კონტროვერსული პერსონაჟია, რომელიც ბოლოს შიშველ ბართლომეასაც ტოვებს, არ გარბის მასთან ერთად და ისევ სათამაშოდ მიუწევს გული, დიდებისთვის კვლავ იქ ბრუნდება, სადაც მსხვერპლი ეგულება. ფინალური ტიტრიც ამას გვამცნობს — უკან დაბრუნებული ბენედეტა წმინდანის სტატუსით კიდევ რამდენიმე წელი ცხოვრობდა.