აშშ-ში მთა რეინირის ეროვნულ პარკში მთელი ღამის განმავლობაში დაკარგული მოლაშქრე, რომელიც გადაარჩინეს, გადაუდებელი დახმარების ოთახში გარდაიცვალა, თუმცა მას შემდეგ, რაც მისი გული 45 წუთის განმავლობაში გაჩერებული იყო, ის გააცოცხლეს.

წინა კვირადღეს, 8 ნოემბერს, 45 წლის მაიკლ კნაპინსკი ჰარბორვიუს სამედიცინო ცენტრში გარდაიცვალა მას შემდეგ, რაც ის მთებში დაკარგული ვერტმფრენით გადაარჩინეს.

საავადმყოფოში მისვლისას მას გულისცემა ჯერ კიდევ ჰქონდა, თუმცა მალევე მისი გული გაჩერდა.

"ის რეანიმაციაში წოლისას გარდაიცვალა, რამაც იმის უნიკალური შესაძლებლობა მოგვცა, გვეცადა მისი სიცოცხლის გადარჩენა მისი გულისა და ფილტვებისთვის გვერდის ავლით, რაც ხელოვნური ინტენსიური თერაპიის ყველაზე მოწინავე ფორმაა, რომელიც ამჟამად კაცობრიობას გააჩნია", — თქვა ექიმმა ჯენელ ბადულაკმა, რომელიც ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც მისი მკურნალობა დაიწყო.

ექიმების გუნდმა მასზე განმეორებითად ჩაატარა გულ-ფილტვის რეანიმაცია და კნაპინსკი ექსტრაკორპორალური მემბრანული ოქსიგენაციის (ECMO) აპარატზე შეაერთეს, რომელიც მისი სხეულიდან სისხლს გულ-ფილტვის აპარატში ტუმბავდა, ნახშირორჟანგს აცლიდა, შემდეგ კი სხეულში აბრუნებდა მას.

კნაპინსკის გული 45 წუთის განმავლობაში იყო გაჩერებული. მას შემდეგ, რაც ექიმებმა ის ხელახლა აამუშავეს, სამედიცინო გუნდმა მასთან მთელი ღამე გაატარა, რათა დარწმუნებულიყვნენ, რომ ის სტაბილურ მდგომარეობაში ყოფნას გააგრძელებდა.

ორი დღის შემდეგ კნაპინსკი გამოფხიზლდა. მასთან ექთანი უიტნი ჰოლენი იყო, რომელმაც თქვა, რომ პირველი, რისი გაკეთებაც უნდოდა, მისი ოჯახისთვის დარეკვა იყო.

"ის ტიროდა, მისი ოჯახიც ტიროდა და დარწმუნებული ვარ, ცოტა მეც ვიტირე. სწორედ ამან გამახსენდა, რატომ ვაკეთებთ [ექიმები] ამას. ამიტომ ვმუშაობთ შეუსვენებლად, ამიტომ ვართ ჩვენი ოჯახებისგან შორს და ამიტომ ვართ აქ", — თქვა ჰოლენმა.

კნაპინსკის ჯერ კიდევ ჰქონდა გულის, თირკმლებისა და სხეულის მოყინვის პრობლემები, თუმცა ექიმებმა თქვეს, რომ, მათი რწმენით, ის კარგად იქნება.

7 ნოემბრის დილას კნაპინსკი თოვლიან მთებში სალაშქროდ მეგობართან ერთად წავიდა. მისი მეგობარი მთა კემპ-მიურიდან თხილამურებით დაშვებას გეგმავდა, თვითონ კნაპინსკი კი რეინირის ეროვნული პარკის ყველაზე პოპულარული ადგილისკენ, პარადაიზისკენ, აპირებდა თოვლზე სასიარულო ფეხსაცმლით წასვლას.

"[ბილიკის] დასასრულთან ძალიან ახლოს ვიყავი. შემდეგ ძლიერი ქარბუქი დაიწყო და ვეღარაფერს ვხედავდი", — განაცხადა კნაპინსკიმ. მისი თქმით, ბოლო რამ, რაც ახსოვს, ისაა, რომ ის ბავშვის ნაბიჯებით ჩამოდიოდა მთიდან, როცა მთლიანად სითეთრით იყო გარშემორტყმული.

"არ ვიცი, რა მოხდა. მგონი, წავიქეცი", — ამბობს ის. მისი მთელი სხეული დაჟეჟილობებითა და ნაკაწრებითაა სავსე.

იმ დღის საღამოს მისმა მეგობარმა განაცხადა, რომ კნაპინსკი დაიკარგა. კვირადღის ადრეულ საათებამდე ეროვნული პარკის სამი გუნდი ეძებდა კნაპინსკის, სანამ ამინდმა ხილვადობა მინიმალური არ გახადა და ტემპერატურა -8.9 °C-მდე არ დაეცა. ამინდის გამოსწორების შემდეგ, შუადღეს, კნაპინსკის ძებნა სამხედრო-საზღვაო ძაღლების ვერტმფრენმა გააგრძელა, რომელმაც ის მდინარე ნისკუალთან შეამჩნია.

კანპინსკის თქმით, მას ჯერ კიდევ აქვს კოგნიტური ფუნქციის გარკვეული პრობლემები, მაგრამ მთლიანობაში კარგად გრძნობს თავს და მისი ჯანმრთელობა პროგრესს განიცდის. კნაპინსკი ბევრ დროს ატარებს სიეტლში, საქველმოქმედო ორგანიზაცია "ხსნის არმიის" სასურსათო ბანკში, მოხალისედ, ასევე რედმონდში ოვერლეიკის ქრისტიანული ეკლესიის მეშვეობით უპატრონო ბავშვებისთვის სახლებს აშენებს.

"როგორც კი ფიზიკურად ისევ შევძლებ, ადამიანების დახმარებას ჩემი ცხოვრების მოწოდებად ვაქცევ. ჯერ კიდევ შოკირებული და გაოგნებული ვარ", — განაცხადა მან.

ის ასევე ამბობს, რომ ექიმებმა მასზე "ხელი არ აიღეს. ჩემს გადასარჩენად ნამდვილი საოცრებები ჩაიდინეს".

"მილიონობით ადამიანისთვის მაქვს მადლობა გადასახდელი", — თქვა კნაპინსკიმ.