ახალი პოლიტიკური ცენტრის - გირჩის შეფასებით, 2017 წლის ბიუჯეტის პროექტი შესაძლოა, ქვეყნისთვის საზიანო აღმოჩნდეს.

რა შედეგებს მოუტანს 2017 წლის ბიუჯეტის არსებული პროექტი საქართველოს, გირჩის აზრით:

  • არ მოხდება ქვეყანაში პირდაპირი უცხოური ინვესტიციების შემოსვლის მკვეთრი ზრდა;
  • არ გაიზრდება ან შემცირდება ეკონომიკის დაკრედიტება;
  • შენარჩუნდება ეკონომიკის ზრდის ძალიან დაბალი ტემპი ან ქვეყანა წავა ეკონომიკურ რეცესიაში;
  • არ მოხდება ახალი სამუშაო ადგილების შექმნა ან შემცირდება სამუშაო ადგილების რაოდენობა;
  • ვერ მოხდება სიღარიბის დაძლევა და სოციალური დახმარების სისტემა კვლავ იქნება არაეფექტური;
  • განათლების სისტემა ისევ არ აღჭურვავს მომავალ თაობას ისეთი უნარებით, რომლებიც საშუალებას მისცემდა მათ ცხოვრებაში საკუთარი თავის რეალიზება მოეხდინათ.

ძირითადი საკითხები, რომლებიც გირჩს 2017 წლის ბიუჯეტის პროექტში არ მოსწონს, ასე გამოიყურება:

  1. ხელისუფლება არ აპირებს ბიუროკრატიის შემცირებას; სამინისტროების რაოდენობა რჩება უცვლელი; საჯარო სექტორში დასაქმებულთა რაოდენობა, შარშანდელთან შედარებით, 115,756-დან 116,757-მდე იზრდება; კვლავ ვინარჩუნებთ რწმუნებულების უფუნქციო ინსტიტუტს.
  2. ხელისუფლება არ აპირებს შემოსავლებისა და ხარჯების შემცირებას; შემოსავლები იზრდება 8.555 მილიარდიდან 9.490 მილიარდამდე; ხარჯები იზრდება 8.544 მილიარდიდან 9.121 მილიარდამდე; ბიუჯეტის მთლიანი შემოსულობები იზრდება 10.145 მილიარდიდან 11.457 მილიარდამდე.
  3. ხელისუფლება არ აპირებს გადასახადების გადამხდელთა ფულის ფლანგვის შეწყვეტას სსიპ-ებსა და ა(ა)იპ-ებზე, პირიქით - სსიპ-ებისა და ა(ა)იპ-ების საბიუჯეტო დაფინანსება იზრდება თითქმის ორჯერ, 688 მილიონიდან 1.312 მილიარდამდე.
  4. ხელისუფლება აპირებს გააგრძელოს ვალების აღება; 2017 წელს დაგეგმილია 1.793 მილიარდი ლარის ვალის აღება - 1.393 მილიარდი საგარეო, ხოლო 400 მილიონი ლარი საშინაო ვალის სახით; ვალის მოცულობა ეკონომიკის ზომასთან მიმართებაში იზრდება 44.2%-მდე.
  5. ხელისუფლება პრობლემას ვერ ხედავს ეკონომიკის დაგეგმილ 4%-იან ზრდაში; ვერც იმაში, რომ მისივე გათვლებით (თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით განვითარდა, რისი ალბათობაც ძალიან დაბალია), 2020 წელს ერთ სულ მოსახლეზე უფრო ღარიბები ვიქნებით, ვიდრე დღევანდელი იამაიკა, ირანი, აზერბაიჯანი ან ბელორუსი.
  6. ხელისუფლება არ აპირებს სისტემური ცვლილებების განხორციელებას განათლებაში, ჯანდაცვაში, თავდაცვაში, თვითმმართველობაში და უბრალოდ, ამ სფეროებში ფულის ფლანგვის გაგრძელებას გეგმავს.
  7. ხელისუფლება აპირებს გააგრძელოს ასობით მილიონი ლარის ფუჭად ხარჯვა ვითომ ეკონომიკის მასტიმულირებელ პროგრამებზე, ისევე, როგორც კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის (ამ სამინისტროს დაფინანსება იზრდება 90 მილიონიდან 137 მილიონამდე) საკითხებზე.
  8. ხელისუფლება აპირებს გადასახადების ზრდას (აქციზის) და შემოსული თანხების მიმართვას ინფრასტრუქტურულ პროექტებზე (ამ სამინისტროს დაფინანსება იზრდება 950 მილიონიდან 1.258 მილიარდამდე); „ინკლუზიური ეკონომიკური ზრდის“ ილუზიას ანაცვლებს ახალი (მივიწყებული) ილუზია - „ინფრასტრუქტურული ხარჯები გაზრდის ეკონომიკას“.
  9. ხელისუფლება აპირებს გააგრძელოს სხვადასხვა სტრუქტურებზე ისეთი ხარჯების გაწევა, რომელთაც რაციონალური ახსნა არ აქვს: რელიგიის საკითხთა სააგენტო, ფინანსური მონიტორინგის სამსახური, სოლიდარობის ფონდი, უსაფრთხოებისა და კრიზისების მართვის საბჭო, კონკურენციის სააგენტო, საპატრიარქო, საზოგადოებრივი მაუწყებელი (ამ უკანასკნელის დაფინანსება იზრდება 46 მილიონამდე) და სხვ.
  10. ხელისუფლება აპირებს მოსახლეობაზე ლარის იძულებით თავსმოხვევის პოლიტიკა (ე.წ. ლარიზაცია) აქტიურ ფაზაში გადაიყვანოს; 2017 წელს საქართველოს გაჭირვებული მოსახლეობა 65 მილიონი ლარით დააფინანსებს კომერციულ ბანკებს, რომლებიც მოსახლეობის შედარებით შეძლებულ ნაწილს დოლარში გაცემულ სესხებს ლარში დაუკონვერტირებენ.