"თუ ჩვენ ვიტყვით, რომ მეკლდეურობის და სამონასტრო ცხოვრების შეუთავსებლობის გამო მეკლდეურებმა აპრიორი უნდა დატოვონ თავიანთი, ათწლეულების განმავლობაში შექმნილი სამყარო, ჩვენ ვიტყვით, რომ ჩვენ ყველამ აპრიორი უნდა დავთმოთ ჩვენი სახლები, კერძო და სახელმწიფოებრივი ინტერესები იქ, სადაც ისინი შეხებაში მოვა მონასტერთან" - წერს ფეისბუქზე საქართველოს სამთო გიდთ ასოციაციის პრეზიდენტი დავით რეხვიაშვილი.

რამდენიმე დღის წინ ცნობილი გახდა, რომ ჭიათურაში, კაცხის სვეტის მიმდებარე ტერიტორიაზე, იქ სადაც კაცხის მონასტერი მდებარეობს, სამღვდელოების ნაწილმა მეკლდეურებს კლდეზე ცოცვა აუკრძალა.

რეხვიაშვილის თქმით, საცოცი პარკის შექმნაზე დახარჯულია ფინანსური რესურსი, მათ შორის სახელმწიფოს და საერთაშორისო ორგანიზაციების მიერ და მსგავსის შექმნა შეიძლება შეუძლებელიც იყოს:

"ასეთი საცოცი პარკის შექმნას “სხვაგან” შეიძლება განუხორციელებელი მისია აღმოჩნდეს - ალტერნატივას ჯერ მოძებნა ჭირდება, ხოლო განვითარებას წლები და ათიათასობით ლარი".

ასოციაციის პრეზიდენტი მიიჩნევს, რომ საგანგაშოა ის ფაქტი, რომ ქვეყნისთვის მნიშვნელოვან საქმიანობას მონასტერი ზღუდავს, განსაკუთრებით მაშინ, როცა მცოცავები კაცხის სვეტს არ ეკარებიან:

"მთასვლელობა ასევე მთავარი პლატფორმაა საგამყოლო საქმიანობისთვის, ხოლო თუ გავითვალისწინებთ საქართველოს გეოგრაფიას და ჩრდილოელი მტრის მიერ ამ სფეროში ინვესტირებული რესურსების ოდენობას, ეს საქმიანობა საერთოდ სტრატეგიული პრიორიტეტი უნდა იყოს ქვეყნისთვის".

რეხვიაშვილის თქმით, მონსატერი სახელმწიფოს აიძულებს აირჩიოს მონასტერსა და საცოც პარკს შორის ერთ-ერთი, მათთვის კი მსგავსი არჩევანის დაყენება მოულოდნელი იყო.

მეკლდეურთა ნაწილი საცოცი პარკის დათმობას არ აპირებს.