97 წლის სპორტსმენს, ლეონიდ სტანისლავსკის, სულ რამდენიმე თვის წინ ოცნება აუხდა და არაერთგზის ჩემპიონ რაფაელ ნადალთან ითამაშა. ახლა კი, მსოფლიოში ყველაზე ხნიერი ჩოგბურთელი უკრაინის ერთ-ერთ ყველაზე ცხელ კონფლიქტის ზონაში, მშობლიურ ხარკოვში, რჩება და ცდილობს, რუსული არმიის შეტევებს გადაურჩეს.

გინესის რეკორდსმენი სტანისლავსკის კიდევ ერთი ოცნება როჯერ ფედერერთან თამაში იყო, თუმცა, ახლა მისი სურვილი ერთადერთია — ცოცხალი გადაურჩეს სასტიკ ომს.

"იმედი მაქვს, 100 წლამდე ვიცოცხლებ. ამ საშინელ სიტუაციას უნდა გადავურჩე", — აცხადებს ჩოგბურთელი, — "ომი 24 თებერვალს დაიწყო და მას შემდეგ, პრაქტიკულად, ფეხი არ მომიცვლია. შინ დავრჩი. მარაგი მაქვს — მაცივარი სავსეა. ვზივარ სახლში და არსად მივდივარ.

"ჩემი შვილი, ტანია, პოლონეთშია და უნდოდა, წავეყვანე, თუმცა, მე აქ დარჩენა გადავწყვიტე. ცუდად მესმის, ამიტომ ღამით რომ მძინავს, ვერაფერს ვიგებ. წუხელ ქალაქი იბომბებოდა, დილით კი ისევ საჰაერო თავდაცვის სირენა იყო ჩართული".

ფოტო: Vyacheslav Madiyevskyy / Reuters

სტანისლავსკი 30 წლის იყო, როცა ჩოგბურთით დაინტერესდა და მას შემდეგ კვირაში სამჯერ ვარჯიშობდა.

"ჩოგბურთი ჩემი ცხოვრება და ბედისწერაა. 90 წლიდან უკვე სერიოზულ დონეზე ვთამაშობდი — მათ შორის, საზღვარგარეთ, ევროპის და მსოფლიო პირველობებზე.

სპორტსმენი თავის დროზე მეორე მსოფლიო ომსაც გადაურჩა. იმ პერიოდში იგი ინჟინრად მუშაობდა და საბჭოთა საჰაერო ძალებს ეხმარებოდა.

"ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ კიდევ ერთხელ მომიწევდა ამის გამოვლა — უფრო საშინელი ომის, სადაც ხალხი ორივე მხარეს იღუპება; დედები შვილებს კარგავენ, ცოლები შვილებსაც და ქმრებსაც", — ამბობს ის.

"ეს რა ხდება? ნუთუ ეს კარგია? 21-ე საუკუნეში არ შეიძლება ომი იყოს. ომი უნდა დასრულდეს და შეთანხმება კი — მიიღწეს".

სტალინსლავსკისთვის ომის დასრულება თავისი საყვარელი საქმის გაგრძელებასაც ნიშნავს — შეიძლება მომავალ თვეს ფლორიდაში ჩემპიონატზეც მოხვდეს.

ფოტო: Vyacheslav Madiyevskyy / Reuters

"არავისი არ მეშინია... იმედს ვიტოვებ, რომ ომი დასრულდება და ჩოგბურთის თამაშს ისევ შევძლებ. პოლონეთში რომ წავსულიყავი, იქ ვითამაშებდი, მაგრამ შინ დარჩენა და ომის დამთავრებამდე დალოდება გადავწყვიტე", — დასძენს იგი.