დღეს ჩემთვის როგორც საქართველოს პრეზიდენტისათვის, განსაკუთრებული დღეა, რადგან ზუსტად 27 სექტემბერს, 25 წლის წინ, ჩემი წინამორბედი, პრეზიდენტი [ედუარდ] შევარდნაძე იდგა რუსული არტილერიის მიერ დაბომბილი ქალაქ სოხუმის ქუჩებში და ეს იყო ქალაქის დაცემის დღე. და, სწორედ ამ დღეს, ის მიმართავდა საერთაშორისო საზოგადოებას და სთხოვდა დახმარებას, რომ ეს ტრაგედია არ მომხდარიყო.
საბჭოთა კავშირის დაშლიდან რამდენიმე წლის შემდეგ ეს ლიდერი ითხოვდა მხარდაჭერას მისი სამშობლოდან, რომელიც იბომბებოდა იმ დროს.
მოგვიანებით, 2008 წელს უკვე ჩემი სხვა წინამორბედი, პრეზიდენტი [მიხეილ] სააკაშვილი, რომელიც ასევე ითხოვდა მხარდაჭერას, რადგან რუსული არტილერია და ახლა უკვე ავიაციაც ბომბავდა და ახდენდა ჩემი ქვეყნის ოკუპაციას.
10 წელი გავიდა ამ შემთხვევიდან. უმნიშვნელოვანესია, ყველაფერს ეწოდოს შესაბამისი სახელი, აგრესორს — აგრესორი, ოკუპაციას — ოკუპაცია, საოკუპაციო ხაზს — საოკუპაციო ხაზი და არა სასაზღვრო ხაზი.
კომენტარები