"ჩემი სახლის კედელი სამი წლის წინ ჩამოინგრა. მაშინ გამიმართლა და გადავრჩი. თუმცა, საფრთხე ისევ არსებობს. სახლი ავარიულია, შეიძლება ნებისმიერ დროს ჩამოინგრეს და მეც შიგ მოვყვე", - ამბობს მარნეულის მუნიციპალიტეტის სოფელ კაჩაგანში მცხოვრები 79 წლის აინა ალიევა. ის მარტოხელაა და ავარიულ სახლშიც მარტო ცხოვრობს.

"ჩემი ერთადერთი შემოსავალი პენსიაა. საკუთარი ძალებით ვერაფერს გავაკეთებდი. დახმარებისთვის მერიას მივმართე. არ დამეხმარნენ. ისევ ნათესავებმა ამომიშენეს ის დანგრეული კედელი, მაგრამ მთელი სახლი ავარიულია და ნებისმიერ დროს შეიძლება დაინგრეს," - აცხადებს აინა ალიევა.

ამავე სოფელში მცხოვრები ნაზიმ ნამაზოვის სახლიც მძიმე მდგომარეობაშია, შენობის კედლები დაბზარულია, სახურავი კი დაზიანებული და წვიმის და თოვლის დროს სახლში, სადაც რამდენიმე მცირეწლოვანი ბავშვი ცხოვრობს, წყალი ჩამოდის.

"შიშის ქვეშ ვცხოვრობთ. უმუშევრები ვართ და სოციალურ დახმარებას ვიღებთ. სახლის შეკეთებისთვის საჭირო თანხა არა გვაქვს და ვერც ვერასოდეს გამოვძებნით, ქართული არ ვიცით, რაც დასაქმებაში ხელს გვიშლის. არც ნაკვეთი გვაქვს, რომ სოფლის მეურნეობის პროდუქტები მოვიყვანოთ. დახმარების თხოვნით მერიას რამდენჯერმე მივმართეთ, მაგრამ არ დაგვეხმარნენ", - ამბობს ნაზიმ ნამაზოვი.

32 წლის ელშან მუსაევის სახლიც ავარიულია. სახლი მას მშობლებისგან მემკვიდრეობით ერგო. ელსანი დაოჯახებულია და ერთი შვილიც ჰყავს. იმის გამო, რომ მის სახლში ცხოვრება საშიშია, წლებია უკვე მეუღლის მშობლების ოჯახში ცხოვრობს.

"უმუშევარი ვარ. ძალიან გვიჭირს და საკუთარი სახსრებით სახლს ვერ შევაკეთებთ. ნანგრევებში რომ არ მოვყვეთ, იძულებული ვარ სიმამრთან, სივიწროვეში ვიცხოვრო. მერიას დახმარების თხოვნით არაერთხელ მივმართე, მაგრამ ჩვენი მდგომარეობით არავინ დაინტერესდა", - აცხადებს ელშანი.

მარნეულის მერის წარმომადგენელი კაჩაგანის თემში, ეხთირამ ალიევი ამბობს, რომ დიდი ხანი არ არის, რაც წარმომადგენლის მოვალეობას ასრულებს და ამ ადამიანთა პრობლემების შესახებ არაფერი სმენია:

"ჩემთვის ასეთი პრობლემებით არავის მოუმართავს. სამუშაო ჯგუფთან ერთად მივალ მათთან, შევისწავლით მათ მდგომარეობას და შესაძლებლობის ფარგლებში დავეხმარებით."

კონსტიტუციის 42-ე მუხლის გამგეობის თავჯდომარე, ადვოკატი არჩილ ჩოფიკაშვილი აცხადებს, რომ მარნეულის მერიამ კაჩაგანში, ავარიულ სახლებში მცხოვრებ მოქალაქეთა განცხადებები უნდა განიხილოს:

"ჩვენ ვნახეთ რამდენიმე ოჯახის საცხოვრებელი სახლი, რომელიც მძიმე ავარიულ მდგომარეობაშია და საფუძვლიან შეკეთებას მოითხოვს. ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოებს აქვთ სოციალური პროგრამები, რომლის ფარგლებშიც სოციალურად დაუცველ და გაჭირვებულ ადამიანებს ეხმარებიან. ამ ადამიანებმა დახმარების თაობაზე უნდა მიმართონ მერიას. მერიას, თუ ბიუჯეტში საკმარისი თანხა აქვს, შეუძლია ამ ოჯახებს სამშენებლო მასალებით დაეხმაროს."

აინა ალიევა მერის სახელზე კიდევ ერთი განცხადების დაწერას აღარ აპირებს. ამბობს, რომ მის სახლს რომ შეკეთება სჭირდება, ამის შესახებ 2014 წლიდან მოყოლებული მარნეულის მერიას არაერთხელ აცნობა. აინა დარწმუნებულია, რომ მორიგი განცხადების დაწერაც უშედეგო იქნება.

სტატია მომზადებულია თბილისის ადამიანის უფლებათა სახლის პროექტის ფარგლებში, რომელიც საქართველოში ნიდერლანდების სამეფოს საელჩოსა და ფონდის - ეროვნული წვლილი დემოკრატიისათვის ფინანსური მხარდაჭერით ხორციელდება. ავტორის/ავტორების მიერ სტატიაში გამოთქმული მოსაზრება, შესაძლოა, არ გამოხატავდეს დონორთა და თბილისის ადამიანის უფლებათა სახლის პოზიციას.