ამის შესახებ განცხადება ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციაში გამართულ ბრიფინგზე გაკეთდა.

რატომ არის მნიშვნელოვანი: გასული წლის 5 ივლისს რუსთაველის გამზირზე, სადაც ღირსების მარში იყო დაგეგმილი, პრორუსულმა ძალადობრივმა ჯგუფებმა და სასულიერო პირებმა დააორგანიზეს ძალადობა — აქტივისტების ოფისები დაარბიეს, ფიზიკურად გაუსწორდნენ 50-ზე მეტ ჟურნალისტს.

  • ამ დროისთვის, დაზარალებულად ცნობილია 53 პირი, სისხლისსამართლებრივი დევნა კი 27 პირის მიმართ დაიწყო.
  • ნაცემი ოპერატორი, ლექსო ლაშქარავა 11 ივლისს გარდაიცვალა.
    მძიმე დანაშაულის ჩადენიდან ერთი წლის თავზე, დანაშაულის ორგანიზატორები არ დასჯილან და ახალ კანონსაწინააღმდეგო ქმედებებში მონაწილეობენ.
  • იმ პირებს, რომლებსაც ბრალი ჰქონდათ წაყენებული, მინიმალური სანქციები შეეფარდათ.
  • საიას განცხადებით, ასეთი საქმეები საქართველოსთვის არახალია, თუმცა 5 ივლისის საქმე განსხვავდება იმით, რომ სახელმწიფომ არა მხოლოდ არ და ვერ შეძლო ძალადობის აღკვეთა, არამედ წაახალისა და სავარაუდოდ, მონაწილეობდა კიდეც ძალადობაში.

დეტალები: ორგანიზაცია მიუთითებს, რომ გამოძიება არაეფექტურია და მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს საჯარო მტკიცებულებები, ამ დრომდე არ დასჯილა ყველა მოძალადე, ხოლო არცერთი ორგანიზატორი სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობაში მიცემული არაა.

  • მათივე თქმით, არაეფექტურად მიმდინარეობს გამოძიება სახელმწიფოს იმ თანამდებობის პირების ნაწილშიც, რომლებსაც ევალებოდათ, შესაბამისი ზომების მიღება.
  • "მაგრამ მათ მთელი ამ დღეების განმავლობაში პირდაპირ უბრალოდ დაუშვეს და არაფერი გააკეთეს იმისათვის, რომ ჟურნალისტების და აქტივისტების უსაფრთხოება დაცული ყოფილიყო".

საიაში აღნიშნავენ, რომ საბოლოოდ, სახელმწიფოს მიერ პირდაპირი დაშვების, უმოქმედობისა და მაღალი თანამდებობის პირების მხრიდან წახალისების ფონზე დაზარალდა მედიის არაერთი წარმომადგენელი, რამდენიმე დღეში კი ლექსო ლაშქარავა გარდაიცვალა.

  • "ეს საქმე არის ღირსების საქმე არა მარტო მედიის წარმომადგენლებისთვის, არამედ მთლიანად სამოქალაქო სექტორისთვის და ქვეყნისთვის".
  • ორგანიზაციაში განმარტეს, რომ ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოს ევროკონვენციის 4 მუხლით გათვალისწინებული უფლებების დარღვევაზე მიმართეს.
  • ესენია წამების აკრძალვა, გამოხატვის თავისუფლება, სამართლებრივი დაცვის ქმედითი საშუალების უფლება და დისკრიმინაციის აკრძალვა.

გარდა ამისა, აღნიშნეს, რომ წარდგენილ საჩივარში ერთ-ერთი არგუმენტაციის ხაზი ორგანიზატორების პასუხისმგებლობის ნაწილს ეფუძნება. მიუთითებენ, რომ ამ საკითხზე შსს-ის ოფიციალური პოზიცია და სტრატეგია პირველ რიგში, აღმსრულებელთა გამოკვეთა, შემდეგ კი ორგანიზატორთა დასჯა იყო.

  • ორგანიზაცია ხაზს უსვამს, რომ არსებობდა ღია წყაროები და მტკიცებულებები, რომელიც ორგანიზატორების ჩადენილ დანაშაულებს ადასტურებდა.
  • ასევე, ნიშანდობლივია 4 აპრილის განაჩენი, როდესაც სასამართლო ხელისუფლებამ დაადასტურა, რომ ძალადობას ჰყავდა ორგანიზატორები, მათ შორის, ალტ-ინფოს წარმომადგენლები.
  • საიაში ამბობენ, რომ ერთი წლის განმავლობაში აქტიურ კომუნიკაცია ჰქონდათ საგამოძიებო უწყებებთან, პროკურატურასთან და სპეციალურ საგამოძიებოსთანაც, თუმცა ათი საჩივრისგან პასუხი მხოლოდ 2-ზე მიიღეს.
  • "თამამად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ სახელმწიოს არ აქვს ნებელობა, გამოკვეთოს თავად სახელმწიფოს პასუხისმგებლობის საკითხი".