მე არ ვარ გმირი, მე გმირებს ფოტოებს ვუღებდი

აზოვსტალელმა ფოტოგრაფმა, დმიტრო კოზაცკიმ მხოლოდ ტყვეობიდან დაბრუნების შემდეგ შეიტყო, რომ მისი ლეგენდარული ფოტო — სინათლის სხივით — მარიუპოლის ყველა მებრძოლის სულიერი სიმტკიცის გამოხატულებად იქცა და არაერთი საერთაშორისო ჯილდოც მიიღო.

რატომ არის მნიშვნელოვანი: შეიძლება ითქვას, რომ კოზაცკიმ, რომელსაც აზოვსტალის თვალებსაც უწოდებენ, ომის მთავარი ფოტოები გადაიღო.

მსოფლიომ სწორედ მისი კადრის წყალობით შეიტყო, როგორ იცავდნენ დაჭრილი უკრაინელი მებრძოლები აზოვსტალს საკუთარი სიცოცხლის ფასად და რა პირობებში იმყოფებოდნენ საველე ჰოსპიტალში.
რუსი ოკუპანტების ტყვეობაში ჩავარდნამდე ერთი დღით ადრე მან ტვიტერზე ატვირთა ფოტოების სერია — აზოვსტალი, რომელმაც მოგვიანებით მსოფლიო მოიარა.

დეტალები: კოზაცკი იხსენებს, რომ კადრი, რომელმაც მსოფლიო შეძრა, მაშინ დაინახა, როცა ერთი ბუნკერიდან მეორეში გადადიოდა.

"პირველი ფოტო ფრონტალური შუქით გადავიღე. უბრალოდ დავდგი ტელეფონი, დავფიქრდი, რისი დატესტვა მჭირდებოდა. მეორე დღეს კი, მგონი, იქ უკვე კამერით წავედი", — იხსენებს ფოტოგრაფი.
ყვება, რომ შტატივი არ ჰქონდა, ამიტომ კამერა, უბრალოდ, რაღაცით დაამაგრა, ტაიმერი დააყენა, შემდეგ გაიქცა და შუქის წინ დადგა.

ტყვეობაზე: ფოტოგრაფი 80 დღის განმავლობაში სხვებთან ერთად, არაადამიანურ პირობებში იცავდა აზოვსტალს და ჭამდა დღეში ერთხელ, საკვების მინიმალურ დოზას.

იხსენებს, რომ წარმოუდგენლად ენატრებოდა შავი პური და რაიმე ტკბილი, თუმცა ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაზეც ოცნებობდა, ცხადია, იყო სიმშვიდე, რომელიც ახლა, საბოლოოდ, აქვს.
"დიდხანს ვფიქრობდი, წარმოვიდგენდი, როგორი იქნებოდა შეხვედრა ნათესავებთან, ახლობლებთან და როცა დავინახე წარწერა — უკრაინა, უბრალოდ, გავიქეცი სიხარულისგან. იმ მომენტში მოჭარბებული ემოციები მქონდა. შენ გრძნობ თავისუფლებას, შენი ქვეყნისა და ერისთვის კი ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია".

დაბრუნების შემდეგ: კოზაცკი ტყვეობიდან 51კგ დაბრუნდა. ამბობს, რომ რეაბილიტაციის პროცესი შესანიშნავად მიდის და ჯანმრთელობის მდგომარეობას ყოველდღე აკონტროლებს.

უკრაინის დამცველთა დღეს ის სიხარულით ხვდება, თუმცა ამბობს, რომ მთავარი სიხარული წინ ელოდება, როცა უკრაინა გაიმარჯვებს.
"დღეს შეგიძლია, საკუთარ თავს უფლება მისცე, ცოტა გაიხარო, რადგან ასეთი დღესასწაულია, მაგრამ არასდროს მავიწყდება ის ტკივილი, რომელიც ახლა ყოველთვის ჩვენთანაა, სანამ არ გავიმარჯვებთ", — ამბობს ფოტოგრაფი.

რა შეიცვალა: დმიტროს უკვე ცნობენ ქუჩაში. ამბობს, რომ ეს თავს უხერხულად აგრძნობინებს, რადგან არ თვლის, რომ გმირია ან ვარსკვლავი.

"მე უბრალოდ ჩემს საქმეს ვაკეთებდი. მე არ ვარ გმირი, მე გმირებს ფოტოებს ვუღებდი. რომ არა ეს არტილერისტები, ქვეითები თუ სხვა დანაყოფები, ეს ყველაფერი უბრალოდ არ იარსებებდა. ჩემთვის არაჩვეულებრივი პატივია ასეთი ადამიანების გადაღება", — ამბობს ის.

ჯილდოები: ივნისის დასაწყისში იგი დაჯილდოვდა სპეციალური პოლონური პრემიით Grand Press Photo 2022-ით.