დმიტრო კულება

23 Sep. 2022, 17:31

ჩვენ ყველა ადამიანები ვართ, არა უშავს, რომ გეშინოდეს. მაგრამ იცით, რა ვისწავლე ამ ომში? აბსოლუტურად ნორმალურია, რომ არ გქონდეს შიში, მაგრამ გეშინოდეს. მე მეშინია იმის, რა დაემართებათ ჩემს შვილებს — ისინი უკრაინაში არიან ჩემთან ერთად, სკოლაში დადიან და ყოველ ჯერზე, როცა საჰაერო თავდასხმის სიგნალი ირთვება, თავშესაფარში უწევთ წასვლა. მაგრამ ამავე დროს, მე მტრის მიმართ შიში არ მაქვს. რაც არ უნდა პარადოქსულად ჟღერდეს. 

შიშს არ უნდა მივცეთ საშუალება, რომ ჩვენი პარალიზება მოახდინოს, მაგრამ სრულიად ნორმალურია, რომ რაღაცების გეშინოდეს, ახლობლის დაკარგვის ან იმ პრობლემის წინაშე დადგომის, რომელსაც ვერ გაუმკლავდები.

24 თებერვალს, როცა უკრაინაში დავბრუნდი — აშშ-დან ვბრუნდებოდი — ჩემი შიში საზღვარზე დავტოვე და მილიონობით უკრაინელმაც შიშზე უარი თქვა. ეს მართლა ერთადერთი გზაა, რომ გაიმარჯვო — უნდა დარჩე გონივრული, მაგრამ უარი უნდა თქვა შიშზე. და როცა ჩემმა პრეზიდენტმა თქვა: "არ ვტოვებ კიევს, აქ ვრჩები, ვრჩები ჩემს ერთან, სამხედროებთან ერთად", ეს იყო მომენტი, როცა ჩვენ, როგორც ერმა შიში გვერდზე გადავდეთ და ვთქვით: "ჩვენ ვიბრძოლებთ".


კომენტარები

კვირის ტოპ-5

  1. ოცნების დეპუტატის, გია ცაგარეიშვილის შვილი: მედვედევს რაც მოსწონს, დუგინს რაც მოსწონს — ჩვენ ავტომატურად არ მოგვწონს, 2x2
  2. "ჩემს სახეზე ეს კვალი გაქრება, მაგრამ შენი სახიდან რუსეთის მონის კვალი ვერ ჩამოირეცხება" — სტუდენტის მიმართვა პრემიერ-მინისტრს
  3. რა ეწერა რუსთავი 2-ის საინფორმაციოს უფროსის Whatsapp სტატუსში, რომელიც დღეს გამოქვეყნდა და მალევე წაიშალა
  4. მდინარაძე: როცა ქალი ამბობს, "არ ვარ დაოჯახებული, მაგრამ მინდა მყავდეს შვილი", ამის უფლება უნდა ჰქონდეს თუ არა, საკამათოა
  5. სტუდენტი, რომელიც კობახიძის ლექციაზე საქართველოსა და ევროკავშირის დროშით მივიდა, ლექციაზე არ შეუშვეს

გირჩევთ

ახლა კითხულობენ

გადახედვა

რამ გამოიწვია ათენის ცის გასაოცარი მოწითალო შეფერილობა

23 აპრილს ათენის ლურჯი ცა მოწითალო-მონარინჯისფროდ შეიფერა, რამაც გასაოცარი სანახაობა წარმოქმნა. ამ ცვლილებამ ქალაქის…