დემოკრატიის კვლევის ინსტიტუტის (DRI) განცხადებით, ონლაინ სწავლებამ კიბერბულინგის საფრთხე კიდევ უფრო მასშტაბური გახადა, განსაკუთრებით იმ ფონზე, რომ სახელმწიფოს დღემდე არ მიუღია კიბერბულინგის პრევენციისა და მასზე რეაგირებისთვის საჭირო ზომები.

კიბერბულინგი მოიცავს კიბერბულინგის ადრესატისთვის დამაზიანებელი, უარყოფითი შინაარსის ტექსტების დაწერას, გაგზავნას ან/და გაზიარებას. ასევე, გულისხმობს პერსონალური ან პირადი ინფორმაციის გავრცელებას ან გავრცელების მუქარას, რომელიც მსხვერპლისთვის დამამცირებელი და შემარცხვენელია. კიბერბულინგის ფორმებია: შევიწროვება, რეპუტაციის შელახვა, პერსონაცია (სხვის მაგივრად თავის გასაღება), გაძევება, მოშორება, კიბერ-ადევნება, პირადი და ინტიმური ხასიათის ინფორმაციის გავრცელება.

ორგანიზაციის განცხადებით, 2017 წელს სახალხო დამცველის აპარატის მიერ ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებში ჩატარებული მონიტორინგის შედეგებმა ცხადყო, რომ კიბერბულინგის შემთხვევები ძალადობად არ აღიქმება. მათი თქმით, ამგვარი ძალადობის იდენტიფიცირების დონე როგორც უფროსებში, ისე მოსწავლეებში დაბალია. მათივე თქმით, უკანსკნელი წლების განმავლობაში, სწორედ ამ ტიპის ძალადობის გამო, კიბერბულინგის რამდენიმე შემთხვევა მოზარდის სუიციდით ან სუიციდის მცდელობით დასრულდა.

საქართველოში კორონავირუსით შექმნილი ეპიდემიოლოგიური სიტუაციის გამო 2020 წლის მარტიდან სწავლა ონლაინ რეჟიმზე გადავიდა. სექტემბერიდან სასწავლო წლის დაწყება საკლასო ოთახებში იგეგმებოდა, თუმცა ინფიცრებულთა რიცხვის ზრდის გამო, სასწავლო პროცესი ონლაინ რეჟიმში განახლდა. 1 ოქტომბრიდან მოსწავლეთა ნაწილი სწავლას დისტანციურად გააგრძელებს. შესაბამისად, გაზრდილია ბავშვების მხრიდან ინტერნეტის მოხმარება, რაც DRI-ს ინფორმაციით, ამძაფრებს ინტერნეტ ძალადობისა და კიბერბულინგის საფრთხეებს.