ამერიკის ხმის მიერ გავრცელებული ინფორმაციის თანახმად, ამონიუმის ნიტრატი, რომელიც ბეირუთში აფეთქების მიზეზი გახდა, საქართველოში, ქიმიურ საწარმო რუსთავის აზოტშია ნაწარმოები, თუმცა ამ ინფორმაციას კომპანია არც უარყოფს და არც ადასტურებს.

სტატიაში ვკითხულობთ, რომ ამონიუმის ნიტრატი საქართველოს მნიშვნელოვანი საექსპორტო პროდუქტია. რუსთავის აზოტმა აღნიშნული პროდუქტი 2013 წლის შემოდგომაზე გაყიდა. ტვირთის გადაზიდვა ბათუმის გავლით დაიგეგმა, საბოლოო დანიშნულება კი მოზამბიკი იყო, თუმცა გემი ბეირუთის პორტში გაჩერდა.

ფოტო: ამერიკის ხმა

ამერიკის ხმის ინფორმაციით, ბეირუთის პორტში ტვირთის გადახარისხება ადგილობრივი სასამართლოს მიერ მოხდა და 2015 წელს ტვირთის კონფისკაციის თაობაზე მიიღეს გადაწყვეტილება. როგორც გამოცემა იუწყება, ლიბანის საბაჭოს სასამართლოსა და ბეირუთის პორტს შორის მიმდინარეობდა მიმოწერა ნივთიერების არასათანადო პირობებში შენახვის თაობაზე.

ამერიკის ხმის ინფორმაციით, "ფოტო, რომელიც ლიბანური მედიით დღეს გავრცელდა, ბეირუთის პორტის მე-12 ანგარში აფეთქებამდეა გადაღებული. აქ 2015 წლიდან იყო დასაწყობებული 2750 ტონა ამონიუმის გვარჯილა. ასეთი შეფუთვით ამონიუმის გვარჯილას ექსპორტს სწორედ რუსთავის აზოტი აწარმოებს, ეს აზოტის ოფიციალურ ვებ-გვერდზე განთავსებული ფოტოთიც დასტურდება."

ფოტო: ამერიკის ხმა

ფოტო: ამერიკის ხმა

რუსთავის აზოტის ყოფილმა თანამშრომელმა, რომელმაც არ ისურვა ვინაობის გამხელა ამერიკის ხმას უთხრა, რომ "ცეცხლის წყაროს გარეშე, ამონიუმის გვარჯილას აფეთქება შეუძლებელია, ბეირუთის პორტში ამხელა სიძლიერის აფეთქება მხოლოდ იმაზე მეტყველებს, რომ ტვირთის შენახვის პირობები სრულად იყო იგნორირებული".

საქართველოს ტრანსპორტის სააგენტომ დღეს თქვა, რომ ამონიუმის ნიტრატი, რომელიც ბეირუთში აფეთქდა, იქ 2013 წელს, ბათუმიდან მოხვდა. უწყებაში განმარტავენ, რომ გემი, რომელიც ახორციელებდა 2750 ტონა ამონიუმის ნიტრატის ტრანსპორტირებას საქართველოდან (ბათუმის პორტი) მოზამბიკში (პორტი ბეირა), ლიბანის საპორტო კონტროლის სახელმწიფო ინსპექციამ დააკავა.

უწყებამ ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ბეირუთის ტრაგედიასთან "საქართველოს რაიმე ფორმით დაკავშირება მოკლებულია ყოველგვარ საფუძველს, რამდენადაც ტვირთის გადაზიდვის, დამუშავების და დასაწყობების ტექნოლოგიები მიმღები სახელმწიფოს კომპეტენციაა და არა ექსპორტიორი სახელმწიფოსი".