რა უნდა ვიცოდეთ, როცა აგვისტოს ომზე ვსაუბრობთ? ის რომ სამხედრო აგრესორი ჩვენ არ ვყოფიულავრთ. ჩვენ არ გადავსულვართ ცხინვალის რეგიონში და არ დაგვიბომბავს სოფლები, არ გაგვინადგურებია სახლები, არ დაგვიხოცია უდანაშაულო ხალხი. ჩვენ თავს ვიცავდით. ჩვენ ხალხს და მიწას ვიცავდით, მართალია ბოლომდე ვერ შევძელით, მაგრამ გულით ვიბრძლეთ და თუ მხოლოდ ამიტომ ვართ აგრესორები, რომ წინააღმდეგობის გაწევა შეგვიძლია მაშინ გადაეცით ოკუპანტ მეზობელს, რომ ჩვენ აგრესიას აგრესიით ვუპასუხებთ და ყოველთვის ვიდგებით ჩვენიქ ვეყნის დასაცავად.

ასე დაიწყო 2008 წლის აგვისტოს ომი. შიშით და ცრემლით. აგვისტოს ომმა ბევრი ადამინის სიცოცხლე იმსხვერპლა, მაგრამ ბევრმა შეძლო გადარჩა. ომის შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა, უცვლელია მხოლოდ მოგონებები შიშზე და გადარჩენისთვის ბრძოლაზე შვილებისთვის, მშობლებისთვის და ახლობლებისთვის. აგვისტოს ომის დროს ბევრ ადამიანს მოუწია სოფლების დატოვება და სახლიდან გაქცევა. ბევრი კი სოფელში დარჩა. ზოგმა სარდაფს შეაფარა თავი, ზოგმა ხეს, ზოგიერთმა ღია ცას. საბოლოოდ მათ გადარჩენა შეძლეს. On.ge ომგამოვლილ მოსახლეებს გაესაუბრა.

2008 წლის 7 აგვისტოს რუსეთმა საქართველოს წინააღმდეგ საომარი მოქმედებები დაიწყო.
ხუთდღიანმა ომმა 150 000 ოჯახი სახლების გარეშე დატოვა და 400-ზე მეტი ადამიანის სიცოცხლე იმსხვერპლა.
გადარჩენილები