ფემიციდის შემთხვევების მონიტორინგით სახალხო დამცველმა დაადგინა, რომ გამოკვლეული 11 შემთხვევიდან უმრავლესობაში პროკურატურას და სასამართლოს არ გაუმახვილებია ყურადღება დისკრიმინაციულ მოტივზე. 2016 წელს მომხდარი ქალთა გენდერული მკვლელობებისა და მკვლელობის მცდელობების საქმეების ანგარიშის პრეზენტაცია დღეს, 18 ივნისს გაიმართა.

ომბუდსმენის მონიტორინგის დასკვნაში ნათქვამია, რომ სასამართლო არ მსჯელობს დანაშაულის შესაძლო გენდერულ მოტივზე, მაშინაც კი, თუ გამოძიების დონეზე მოპოვებული მტკიცებულებებიდან ნათლად იკვეთება, ფემიციდი ან ფემიციდის მცდელობა. სახალხო დამცველის აპარატში ასევე აცხადებენ, რომ საქმის გამოძიების პირველივე დღიდან საგამოძიებო მოქმედებების შედეგად მოპოვებული ინფორმაცია მიუთითებდა შესაძლო ტრანსფობიურ დანაშაულზე.

"რიგ საქმეებში დანაშაულის ჩადენის მოტივი დასახელებული არ არის, ზოგში კი, დანაშაულის ჩადენის მიზეზად ყოფითი მოტივია მითითებული, როგორიც არის ურთიერთშელაპარაკება, შურისძიება, განაწყენება და ეჭვიანობა... მოსამართლემ საერთოდ არ იმსჯელა სასჯელის დამამძიმებელ გარემოებაზე, რაც გულისხმობს დანაშაულის ჩადენა სექსუალური ორიენტაციის, გენდერის, გენდერული იდენტობის ნიშნით შეუწყნარებლობის მოტივით", - ვკითხულობთ ანგარიშში.

ომბუდსმენის აპარატში კვლევის ფარგლებში გააანალიზეს 11 განაჩენი: ფემიციდის 7 შემთხვევა, მათ შორის ერთი ტრანგენდერი ქალის მკვლელობა და ფემიციდის მცდელობის 4 შემთხვევა. დასკვნის თანახმად, მოქმედი მსხვერპლთა დაცვისა და დახმარების სისტემა არაეფექტიანია, ვინაიდან გაანალიზებული 11 საქმიდან 6 საქმეში მსხვერპლს მიმართული ჰქონდა სამართალდამცავი უწყებისადმი.

პროკურატურის სტატისტიკით, 2016 წელს 32 ქალის მკვლელობის ფაქტი დაფიქსირდა, საიდანაც 14 (43,8%) ჩადენილი იყო ოჯახის წევრის მიერ.