საქართველოს პარლამენტმა ოჯახური ღირებულებებისა და არასრულწლოვანთა დაცვის შესახებ კანონპროექტი მესამე მოსმენით მიიღო, რასაც კულტურის სფეროს არაერთი წარმომადგენელი უკვე გამოეხმაურა. რეჟისორები, მწერლები, მსახიობები საუბრობენ იმ შედეგებზე, რაც შესაძლოა აღნიშნულმა კანონმა მოიტანოს, უპირველესად კი, ყურადღებას ამახვილებენ ცენზურასა და იმ შეზღუდვებზე, რასაც კანონი თავისთავად გულისხმობს.

ამ ფაქტს სოციალურ ქსელში გამოეხმაურა მწერალი და გამომცემლობა ინტელექტის მთავარი რედაქტორი, ზვიად კვარაცხელიაც:

"ცენზურა რომ არ ყოფილიყო, ჩვენი ლიტერატურა ეცოდინებოდა მთელ მსოფლიოს. მარიო ვარგას ლიოსას არაფერი არ დაჰკლებია იმით, რომ თავის სამშობლოში კი არა, ბარსელონაში გამოსცა პირველივე შედევრი ქალაქი და ძაღლები, მაგრამ ქართველ მწერლებს თავისი ქვეყნისა და ენის იქით არც გზა ჰქონდათ და არც უანგარო მხარდამჭერი ჰყავდათ შტეფან ცვაიგივით. აქ რუსეთი იდგა, საზღვრებს იქით მხოლოდ თავის მწერლებს ატარებდა და საბჭოეთში კი ცენზურა მძვინვარებდა, დამყარებული "პრეისტორიული ხვლიკის გაქვავებული თავის" — სტალინის მიერ.
ვისაც ის დრო ენატრება და ვინც იმ დროსა და დღეს მიღებულ ცენზურის კანონს შორის მსგავსებას ვერ ხედავს, ვუსურვებ იგავებით ეწეროს, მხოლოდ პარტიისგან ნებადართული წიგნები ეკითხოს და ყველა იდეოლოგიური სისულელე დაეზუთხოს, როგორც მარქსიზმ-ლენინიზმის კლასიკოსთა ციტატები აზეპირებინეს თაობებს.
მწერლობას ის ძალა აქვს, რომ დიქტატურას ხელი შეუბრუნოს, მაგრამ ჩვენ არ გვაქვს დრო და ფუფუნება კიდევ ერთ წრეზე წასვლის. რუსეთის კარნახით. მისი სცენარით. ამიტომ ეს კანონები უნდა გაუქმდეს: ეს მკვდრადშობილი, სიძულვილით გაჯერებული დიქტატორის ბოლო გაფართხალება" — წერს ზვიად კვარაცხელია.