რა გეგმები აქვს, რა პრობლემებს ხედავს ქალაქში და როგორ წარმოუდგენია თბილისის განვითარება, როგორც მერი, დაუჭერს თუ არა მხარს 17 მაისს ჰომოფობიისა და ტრანსფობიის წინააღმდეგ აქციას, როგორ მოაგვარებს მასშტაბური მშენებლობებით გამოწვეულ პრობლემას, საზოგადოებრივ ტრანსპორტს - ამ და სხვა საკითხებზე On.ge თბილისის მერობის ნაციონალური მოძრაობის კანდიდატს ზალიკო უდუმაშვილს ესაუბრა. On.ge პერიოდულად შემოგთავაზებთ ინტერვიუებს მერობის ყველა კანდიდატთან.

ინტერვიუ ჩაწერილია მიხეილ სააკაშვილისთვის უკრაინის მოქალაქეობის ჩამორთმევამდე და NDI-ის მიერ გამოქვეყნებულ კვლევამდე, რომლის მიხედვითაც, უდუმაშვილი მერობის კანდიდატთა რეიტინგში, კახი კალაძისა და ალეკო ელისაშვილის შემდეგ, მესამეა.

რატომ გადაწყვიტეთ ჟურნალისტიკიდან პოლიტიკაში წასვლა?

გადაწყვეტილება სპონტანურად არ მიმიღია. დაახლოებით სამი წელია ვფიქრობ ჩემს პოლიტიკურ მომავალზე და ზოგადად, ბოლო წლებში წარმომედგინა, რომ პოლიტიკაში გავაგრძელებდი მოღვაწეობას. გადაწყვეტილების მიღებას შესაბამისი გარემო სჭირდებოდა. ახლა ჩავთვალე, რომ მზად ვიყავი ამ ნაბიჯის გადასადგმელად.

რატომ გგონიათ, რომ ნაციონალური მოძრაობაა ის პარტია, რომელსაც უნდა დაუკავშიროთ თქვენი პოლიტიკური მომავალი?

უპარტიო კანდიდატი ვარ, არცერთი პარტიის წევრი ვარ. მიმაჩნია, რომ ეს არის ერთადერთი ყველაზე ძლიერი ოპოზიციური პარტია საქართველოში, რომელსაც გააჩნია ძალიან დიდი გამოცდილება, რომლის სახელიც დაკავშირებულია ძალიან ბევრ გაკეთებულ საქმესთან, სახელმწიფო განვითარებასთან და მშენებლობის დიდ გამოცდილებასთან. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ძლიერი პოლიტიკური პლატფორმა, რომელიც ჩემი მხარდამჭერი იქნება არჩევნებზე.

მერად არჩევის მიუხედავად, პოლიტიკაში ყოფნას გააგრძელებთ და იქნება თუ არა ეს ნაციონალური მოძრაობა?

არჩევნების შემდეგ გადაწყდება, სად ვიქნები და როგორ ვიქნები. მე ორიენტირებული ვარ გამარჯვებაზე და თბილისის მერი იქნება უპარტიო მერი.

როგორ აფასებთ თქვენს შანსებს, გახდეთ თბილისის მერი? 2016 წელს ნაციონალურმა მოძრაობამ 18 პროცენტი მიიღო, თბილისის უბნებში კი, მეორე ტურშიც კი, მაჟორიტარების მიერ მიღებული ხმების რაოდენობა 32 პროცენტზე მაღალი არ ყოფილა.

მე თბილისის მერობის კანდიდატი ვარ, ეს არის ერთ-ერთი ფაქტორი. ამ შემთხვევაში მე ვიბრძვი მერობისთვის და პარტია არის ჩემი მხარდამჭერი. რაც შეეხება 2016 წელს, ამ არჩევნების შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა.

იგივე არგუმენტი ჰქონდა ნაციონალურ მოძრაობას 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდეც, რომ ხელისუფლება ვერ გაიმარჯვებდა თუმცა, ქართული ოცნება საკონსტიტუციო უმრავლესობით მოვიდა ხელისუფლებაში.

ძალიან დიდი გაყალბებით აიღეს ის ყველაფერი, ახლა ამის საშუალებას ნამდვილად არ მივცემთ. ჩვენ უახლოეს დღეებში გამოვაცხადებთ გაყალბების საწინააღმდეგო შტაბის გახსნის შესახებ, რომელიც მიმართული იქნება, რომ დაიცვას ამომრჩეველთა ხმა, არა უშუალო საარჩევნო უბნებთან, არამედ მთელ წინასაარჩევნო პერიოდში. ყველა გამომზეურებულ ფაქტზე იქნება ხმამაღალი რეაქციები, მათ შორის, საერთაშორისო დამკვირვებლების ჩართვით.

რა როლი ჰქონდა მიხეილ სააკაშვილს კანდიდატად თქვენს დასახელებაში?

უბრალოდ, მაინტერესებდა მისი მოსაზრება თვითმმართველობის არჩევნებთან დაკავშირებით, შევხვდი ერთხელ და აზრები გავცვალეთ. გადაწყვეტილება მივიღე ამ შეხვედრიდან დაახლოებით სამი კვირის შემდეგ. მას მერე არც მქონია კომუნიკაცია მიხეილ სააკაშვილთან. არც სცალია მიხეილ სააკაშვილს რეალურად იმიტომ, რომ ძალიან ბევრი საქმე აქვს უკრაინაში და ძალიან რთულ საქმეს არის შეჭიდებული. რაც შეეხება პარტიას, მე ერთი თვეა ძალიან ახლო კომუნიკაციაში ვარ პარტიასთან და შემიძლია გითხრათ, რომ პარტია სრულად დამოუკიდებელია ყველა გადაწყვეტილებაში და ყველა გადაწყვეტილება ფართე კონსენსუსით მიიღება.

ევროპული საქართველოს წევრები, რომლებმაც ნაციონალური მოძრაობა დატოვეს, საუბრობდნენ პარტიაში მიხეილ სააკაშვილის მიერ მიღებულ ერთპიროვნულ გადაწყვეტილებებზე.

მე ვერ ვიტყვი, მაშინ რა ხდებოდა და როგორ მიიღებოდა გადაწყვეტილებები. რაც მე ამ პარტიასთან ვთანამშრომლობ და ერთი გუნდი ვართ, პარტია არის სრულიად გამჭვირვალე და გადაწყვეტილებები მიიღება მხოლოდ კონსენსუსის გზით. მე არ მახსოვს შემთხვევა, ერთი თვის განმავლობაში, რომ მიხეილ სააკაშვილი, რაიმე ფორმით ჩარეულიყო გადაწყვეტილების მიღებაში.

თქვენი აზრით, რა არის თბილისის სამი ყველაზე მნიშვნელოვანი პრობლემა?

ეს ჩემი მოსაზრება არაა, ეს არის თბილისელების მოსაზრება. სხვადასხვა გამოკითხვით დგინდება, რა აწუხებს დედაქალაქს. დღეს NDI-ის კვლევებიც გამოქვეყნდა და ყოველთვის ასე იყო და გვიჩვენებს, რომ დასაქმება იყო და არის ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი პრობლემა თბილისელების. ყოველი მესამე თბილისელი არის უმუშევარი. თბილისელების დასაქმების პრობლემა თბილისის მერიის გადასაწყვეტია და არა - ცენტრალური ხელისუფლების.

ძალიან სერიოზული პრობლემაა ეკოლოგია, რომელსაც თბილისელები მიიჩნევენ ერთ-ერთ მნიშვნელოვან პრობლემად. თბილისი დღეს დაბინძურების ხარისხით ლიდერია მთელ ევროპაში და ამას ჩვენი შვილები სუნთქავენ და ჩვენი შვილები იზრდებიან ამ ქალაქში.

კორუფცია, ნეპოტიზმი და არაკომპეტენტურობა თბილისის მთავრობაში უდიდესი პრობლემაა. პრაქტიკულად, თბილისის მერია ბოლო წლებში იქცა ფულის კეთების მანქანად, სადაც არაფერი ხდება გარდა იმისა, რომ როგორმე ვიღაცები დაასაქმონ - საკუთარი ნათესავები და ახლობლები. 2012 წელთან შედარებით, თბილისის მერიაში დასაქმებულთა რაოდენობა თითქმის გაორმაგებულია. მე აღარ ვიძახი იმ ადამიანების რაოდენობაზე, რომელიც უშტატოდ ჰყავთ აყვანილი იმიტომ, რომ ეს სრულიად გასაიდუმლოებული რიცხვებია, ვერავინ ვერასდროს გაიგებს, რამდენი უშტატო თანამშრომელი ჰყავს მერიას.

დედაქალაქის ხელისუფლების როლი როგორი შეიძლება იყოს დასაქმებაში?

თბილისის გზებზე ასფალტის დაგება არ ქმნის სამუშაო ადგილებს და ვერც კორპუსების მშენებლობა შექმნის სამუშაო ადგილებს. სამუშაო ადგილებს ქმნის დიდი ინვესტიციები. თბილისში ეკონომიკის განვითარებისათვის, თბილისის ბიუჯეტში გათვალისწინებულია ბიუჯეტის 0,44 პროცენტი, პრაქტიკულად, არაფერი.

ახლა ისაუბრეთ, რომ მერიაში დასაქმებული არიან არაპროფესიონალი ადამიანები თუმცა, როცა კანდიდატად დასახელდით, მაშინ თქვით, რომ მერიაში დასაქმებული ადამიანები არ შეიცვლებიან.

პოლიტიკური ნიშნით არც ერთ შემთხვევაში არ მოხდება თანამშრომლების შერჩევა. უშუალოდ მერიის თანამშრომლებს, ვინც დღეს მუშაობენ მერიაში, ისინი ჩვეულებრივად იმუშავებენ. არის ძალიან ბევრი უშტატოდ თანამშრომელი, რომელსაც ფუნქცია არ გააჩნია, უბრალოდ, ხელფასს იღებენ.

ჩემი პროგრამით, 80 მილიონი გამოთავისუფლდება, რომელიც შეგვიძლია გადავინაწილოთ სოციალურ ხარჯებზე და მეტი სოციალური დახმარება გავუწიოთ თბილისის მოსახლეობას, რომელსაც დღეს, პრაქტიკულად, მოხსნილი აქვთ ყველანაირი შეღავათები.

ერთადერთი ცვლილება, რაც მოხდება, ეს იქნება ზედა რგოლის მენეჯმენტის - მერისა და მერის მოადგილეების ცვლილება.

ჰაერის დაბინძურებაზე ისაუბრეთ, რომელიც წლებია თბილისის პრობლემაა. პრობლემის მოგვარების რა გზა არსებობს?

მეტი სარეკრეაციო ზონა თბილისში.

რატომ არ მიგაჩნიათ საკმარისად ახლანდელი ხელისუფლების ნაბიჯები? თუნდაც, მილიონი ხის პროექტი?

სრულიად უაზრო პროექტი იყო თავიდანვე. დოკუმენტებში კი წერია, რომ 960 ათასი ხე დაირგო თბილისში, მაგრამ რეალურად მაჩვენეთ ხე სად არის. ჯოხები რაც ჩაარჭეს, ის არაა მწვანე ნარგავები.

საცობების დროს გამოიყოფა ყველაზე მეტი ტოქსიკური ნივთიერება ჰაერში და ეს ქმნის ძალიან დიდ დაბინძურებას. კიდევ, მშენებლობები, სადაც არ არის დაცული ეკოლოგიური ნორმები. ამას უნდა ვებრძოლოთ და პლუს, უნდა შეიქმნას დამატებით სარეკრეაციო ზონები. ვსაუბრობ იპოდრომის ტერიტორიაზე, რომლის გამოსყიდვასაც ვგეგმავ. აქ უნდა გაშენდეს დედაქალაქის მთავარი პარკი. ასეთი კიდევ ორი ტერიტორიაა თბილისის ცენტრში, სადაც უნდა გაშენდეს მთავარი პარკები. ყურადღება მიექცევა უკვე არსებულ პარკებსაც.

დღეს როგორ არის? თუ მერიაში გაქვს შენ ხაზი გაჭრილი, სადაც გინდა იქ ჩადგამ კორპუსს.

რიგ შემთხვევაში, დღევანდელი ხელისუფლების არგუმენტებია ხოლმე, რომ ნაციონალური მოძრაობის ხელისუფლების დროს გაცემული ნებართვებით მიმდინარეობს მშენებლობები. იგივე არგუმენტები ხომ არ გექნებათ თქვენც?

ძალიან ცუდი, თუ ნაციონალური მოძრაობის ხელისუფლებაში ყოფნის დროს გაიცა ნებართვები. ის, რაც აშენდა, იმას ვერავინ შეეხები, ის არის კერძო საკუთრება. კერძო საკუთრების ხელყოფა არ შეიძლება. მე ვსაუბრობ, ამის შემდეგ რა უნდა გავაკეთოთ, ანუ სად უნდა გავცეთ ნებართვები და სად - არა.

სრული ქაოსია მერიაში დღეს. მე ვიძახი, რომ მშენებლობა უნდა იყოს მკაცრი რეგულირების ქვეშ და მშენებელი ვალდებული უნდა იყოს, რომ კორპუსის ირგვლივ ტერიტორია გაამწვანოს.

აღარ აშენდება ერთმანეთზე მიდგმული კორპუსები, სადაც უბრალოდ მზის სხივიც არ ატანს და ყველა მშენებელი ვალდებული უნდა იყოს, რომ სარეკრეაციო ზონა შექმნას კორპუსის ირგვლივ.

ამ კითხვაზე პასუხი ვერ მივიღე, თქვენი პასუხი რა იქნება წინა ხელისუფლების დროს გაცემული ნებართვებით დაწყებულ მშენებლობებზე, რომლის აშენებაც თქვენი მერობის დროს დაიწყება, ან გაგრძელდება?

თუ ნებართვა გაცემულია მნიშვნელოვან ადგილზე, მერიამ, შეიძლება, საერთოდ გამოისყიდოს ის ტერიტორია, ან ადგილმონაცვლეობა გაუკეთოს თუ მიიჩნევს, რომ იქ რაღაც სამართალდარღვევით მიმდინარეობს და არ შეიძლებოდა მშენებლობის დაწყება. ყოველთვის შეიძლება მოლაპარაკება კომპანიებთან და ინვესტორებთან.

დღესაც საუბრობენ, რომ მშენებლობა კანონიერია, ყველა საბუთი აქვთ, მაგრამ ადამიანები, რომლებსაც კორპუსის წინ უშენებენ ახალ შენობებს, მაინც წინააღმდეგნი არიან. მსგავს შემთხვევაში რას გააკეთებთ?

აუცილებლად დაიწყება მოლაპარაკებები იმ კომპანიასთან, ვინც აშენებს ამას.

ანუ შეიძლება კორპუსი მაინც აშენდეს?

კორპუსებს შორის მანძილსაც არეგულირებს კანონი. თუ დარღვეულია ნორმები და სამართალდარღვევა არსებობს, რა თქმა უნდა, ჩვენ შეგვიძლია სამართლებრივად ვიდავოთ.

თბილისში არსებულ უმთავრეს პრობლემებს შორის სახელდება საზოგადოებრივი ტრანსპორტიც. რა პრობლემას ხედავთ და როგორია მისი მოგვარების გზა?

დღეს თბილისში დადის იმდენი ავტობუსი, რამდენიც იყო გათვალისწინებული 1970 წელს თბილისში არსებულ მოსახლეობაზე, ანუ 700-ათასიანი ქალაქისთვის. ამის შემდეგ ქალაქის რაოდენობა გაორმაგდა, ტრანსპორტის რაოდენობა იგივე დარჩა. 550 ავტობუსია თბილისში. პრაქტიკულად, ავტობუსების ორმაგი რაოდენობა გვჭირდება, რომ არ იყოს ერთსაათიანი ინტერვალი ავტობუსებს შორის და გაუთავებელი საცობები ქალაქში.

ავტობუსების რაოდენობას ერთ წელში ვერ გააორმაგებ, მაგრამ გაზრდის ტენდენცია უნდა დაიწყოს. რაღაც წლების შემდეგ ჩვენ, შეიძლება, გავიდეთ იმ ზღვარზე, რომელიც დააკმაყოფილებს ქალაქის მოსახლეობას. ეს არის ერთ-ერთი მთავარი, როგორ ვებრძოლოთ საცობებს და როგორ იმგზავროს თბილისის მოსახლეობამ კომფორტულად. შენ თუ დადიხარ მანქანით და საცობში დგახარ, გექნება ალტერნატივა, რომ კომფორტულად იმგზავრო ავტობუსით.

ნაციონალური მოძრაობის ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ თბილისში თითქმის ყველა მიმართულებით დადიოდა ავტობუსები თუმცა, ხელისუფლებიდან წასვლამდე მათი რაოდენობა თითქმის განახევრდა და შემცირდა მარშრუტებიც. რატომ დაგიჯერებთ ამომრჩეველი, როცა ხართ ნაციონალური მოძრაობის კანდიდატი და თბილისში ავტობუსების რაოდენობის გაზრდაზე საუბრობთ?

მე ვერ ავიღებ პასუხისმგებლობას, რა გადაწყვეტილებებს იღებდა ნაციონალურ მოძრაობა მაშინ.

ამ პარტიის სახელით ხართ დღეს მერობის კანდიდატი.

მე ვაბობ, მე რას გავაკეთებ როდესაც მერი გავხდები. ჩემი გეგმა მაქვს, რომელსაც ნაციონალური მოძრაობა აბსოლუტურად იზიარებს. ჩვენ ერთად ვისხედით და გარკვეული რაღაცეები შევათანხმეთ. იმ შეცდომებს, რაც იყო დაშვებული ნაციონალური მოძრაობის დროს, ამ შემთხვევაში, თავად ისინიც აღიარებენ. ეს არ არის ის პრობლემა, რაზეც არ ლაპარაკობენ. სწორედ შეცდომების გათვალისწინებით მიიღება ახალი გადაწყვეტილებები, ანუ რა უნდა იყოს უკეთესი ამ ქალაქში.

თქვენ ისაუბრეთ ავტობუსებზე, მაგრამ წლებია, თბილისის ამომრჩეველი დაპირებას იღებს, რომ იქნება ტრამვაის ხაზი. ამ მხრივ როგორ წარმოგიდგენიათ ქალაქის სატრანსპორტო სისტემის განვითარება?

ეს იდეა მკვდარი არაა. ტრამვაი უნდა იყოს მეტროს ხაზის გაგრძელება იმ უბნებში, სადაც მეტრო არაა. მაგალითად, დიდ დიღომში დიდუბის მეტროდან და სამგორის მეტროს გაგრძელება აეროპორტის მიმართულებით. მეტროზე 10-ჯერ უფრო იაფი ჯდება ტრამვაის გაყვანა, ამიტომ ეს ძალიან მნიშვნელოვანი პროექტია. ამის ხარჯები ჯერ კიდევ დასათვლელია. ბიუჯეტს როცა გავივლი, მე მაქსიმალურად შევეცდები, რომ ეს პროექტიც დაიწყოს რაღაც გარკვეულ მონაკვეთზე იმიტომ, რომ დღეს ტრამვაი ერთ-ერთი ყველაზე კომფორტული და სწრაფი საშუალებაა.

ისმის ხოლმე მოსაზრებები, რომ თბილისის ბიუჯეტში არ არის საკმარისი თანხები. თქვენი მერობის შემთხვევაში, რამდენ ხანში იქნება ტრამვაის ხაზების მშენებლობა შესაძლებელი?

შეიძლება, მასშტაბურად ვერ გაწვდე, თუმცა იმას მაინც გაწვდება, რომ ერთი ხაზი მაინც გააკეთო. შეიძლება, მერობის პერიოდში სრულად ვერ მოიცვა ქალაქი, მაგრამ ოდესმე საიდანღაც უნდა დაიწყო.

ამ ეტაპზე შეიძლება ითქვას, რომ ეს პრობლემა მოგვარებულია, თუმცა ყველა ხელისუფლებას უწევს გარევაჭრობასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებების მიღება. როგორაა შესაძლებელია პრობლემის საბოლოოდ გადაჭრა?

არ არის ეს საკითხი მოგვარებული, პრობლემა ყოველთვის იყო და დღესაც არის, მაგრამ ფრთხილად უნდა მივუდგეთ ამ საკითხს. არ შეიძლება მიხვიდე და აყარო. ის ადამიანები მართლა ლუკმა-პურის საშოვნელად არიან გამოსული გარეთ. გამგეობების დონეზე მერიამ უნდა შეათანხმოს, სად შეიძლება ეს ხალხი დააყენო, რომ არ იდგნენ ქუჩაში, მზის გულზე, ტროტუარებზე.

წლებია, მოსახლეობა დაპირებებს იღებს ქუჩის ტუალეტებზე. წლების წინ გამოცხადდა ტენდერები თუმცა, თბილისში დღემდე არაა ქუჩის ტუალეტები.

ჩემთვის ამოუცნობი პრობლემაა, რატომ გახდა ეს საკითხი მოუგვარებელი, ეს ხომ არ არის კოლოსარულ თანხებთან დაკავშირებული, რომელსაც ვერ გაწვდება ბიუჯეტი. არ შეიძლება, თბილისში ჩამოსული ტურისტი ცენტრალურ ქუჩებზე მაღაზია-მაღაზია ეძებდეს ტუალეტს. დღეს, პრაქტიკულად, მიწისქვეშა გადასასვლელებია გადაქცეული ტუალეტებად. რომ ჩადიხარ, შარდის სუნი დგას. მიწისქვეშა გადასასვლელები კიდევ სხვა პრობლემაა, არავინ არ უვლის.

ეს შეიძლება საარჩევნო პროგრამის ნაწილი იყოს?

არ მგონია საარჩევნო პროგრამის ნაწილი იყოს, ეს ის თემაა, რომელიც უბრალოდ უნდა გააკეთო. მე მახსოვს ერთ-ერთი კანდიდატი, დღეს ქართული ოცნების დეპუტატია, მისი დაპირება იყო 40 ტუალეტი თბილისში თუმცა, ჯერჯერობით არაფერი არ არის.

როგორ იზრუნებთ ქალაქის იერსახეზე?

თბილისის იერსახეზე ზრუნვა არ უნდა იყოს ერთ კონკრეტულ ადამიანზე, ან მერიის მაღალჩინოსნებზე დამოკიდებული. ამიტომ ვამბობ, ერთ-ერთი მთავარი ფიგურა, რომელმაც უნდა იზრუნოს თბილისზე, მთავარი არქიტექტორია, რომლიც უნდა შეირჩეს ფართო პოლიტიკური კონსენსუსით. ის უნდა იყოს კედელი თბილისის მერიისთვის, რომელიც არ მიიღებს მერის ნაკარნახებ გადაწყვეტილებას, არამედ, გადაწყვეტს თბილისის საკეთილდღეოდ.

ამით მე არ ვამბობ, რომ მერიამ უნდა ჩაიხსნას პასუხისმგებლობა, მაგრამ მერის მთავარი ოპოზიციონერი უნდა იყოს არქიტექტურისა და გამწვანების სამსახურები, რომლებიც მიიღებენ რადიკალურ გადაწყვეტილებებს.

თქვენ ახსენეთ კონსენსუსი. როგორ წარმოგიდგენიათ საზოგადოების ჩართულობა მერიის საქმიანობაში?

ეს არ იქნება მხოლოდ პოლიტიკური კონსენსუსი. ამ შემთხვევაში ჩართულები იქნებიან ის არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომლებიც გამწვანებასა და ეკოლოგიაზე ზრუნავენ, ანუ იქედან უნდა იყოს წამოსული კანდიდატურა, მათი კანდიდატურა უნდა დაამტკიცოს მერიამ.

ერთი საკითხია კანდიდატის დასახელება, მაგრამ როგორ ჩართავთ ხალხს ამ პროცესში, ხო შესაძლებელია, რაღაც დროის შემდეგ კანდიდატს პოზიცია შეეცვალოს?

არამარტო პანორამა თბილისის მსგავს პროექტებზე უნდა იყოს საზოგადოებრივი კონსენსუსი, არამედ ნებისმიერი კორპუსის მშენებლობისას. მაგალითად, საფრანგეთში არსებობს საბჭო, რომელიც განსაზღვრავს, უნდა მიეცეს თუ არა მშენებელს უფლება. ერთ-ერთი მთავარი პრიორიტეტია ადგილობრივი მოსახლეობა - თუ არ დაეთანხმა, არ შენდება. ასე უნდა იყოს თბილისი.

ახლაც და მერობის კანდიდატად დასახლების დროსაც ახსენეთ პანორამა თბილისი. მერად არჩევის შემთხვევაში ამ პროექტის შეჩერების ინიციატორი იქნებით?

რისი მშენებლობაც დაწყებულია, იმის ხელის ხლება არ შეიძლება იმიტომ, რომ კერძო საკუთრებაა. რა განვითარება ექნება პანორამა თბილისს - ეს იქნება უკვე თბილისის მოსახლეობის გადასაწყვეტი. ისეთი გადაწყვეტილება უნდა იყოს მიღებული, რომელიც არც თბილისის იერსახეს დააზიანებს და არც - ეკოლოგიას.

ბოლო რამდენიმე თვის განმავლობაში თბილისში დაიწვა რამდენიმე ბაზრობა. დაზარალებულები ხელისუფლებისგან ითხოვენ ხოლმე დახმარებას. უნდა დაეხმაროს ხელისუფლება მათ?

ყველა დიდ ბაზრობაზე ერთმანეთის მიყოლებით ხანძრები უცნაურად მიეწყო. აქ პრობლემა ისაა, რომ არცერთ ასეთ ხანძარზე გამოძიება არ დასრულებულა. შეიძლება მართლა სპონტანურად გაჩნდა ის ხანძარი, მაგრამ ხომ უნდა ვიცოდეთ? ეს ხალხი იმიტომ ითხოვს ხელისუფლებისგან დახმარებას, რომ არავინ ეუბნება მათ, ჰგონიათ, რომ ვიღაცამ შეგნებულად გააჩინა, ამის ფიქრის უფლება აქვთ.

რაღაც დოზით უნდა ჩაერთოს სახელმწიფო. რა თქმა უნდა, ყველაფერს სახელმწიფო ვერ აანაზღაურებს, მაგრამ ის, რაღაც ეტაპზე უნდა იყოს ჩართული, თუნდაც ფინანსურად.

თუ პასუხი არის, რომ ვიღაცამ გააჩინა, ამ ხალხს ეცოდინება, ვის მოსთხოვონ პასუხი.

ჟურნალისტი ხართ. როგორ შეფასებით თქვენს გაშუქებას მედიაში, თუნდაც სხვა კანდიდატებთან შედარებით?

ჩვეულებრივად, არანაირი პრივილეგია მაქვს იმის გამო, რომ ჟურნალისტი ვარ. რა თქმა უნდა, ადამიანური ურთიერთობები არის, ყველა ტელევიზიაში მეგობრები მყავს და ძველი ურთიერთობები არსებობს თუმცა, ეს ერთია და მეორეა, რომ პროფესიული მოვალეობები გაკისრია. მე ვხვდები რასაც გულისხმობთ - რამდენად ლოიალური იქნება რუსთავი 2 ჩემ მიმართ?

მაინტერესებს, თქვენი აზრით, რამდენად კრიტიკული ან პოზიტიური იქნება მედია თქვენ მიმართ?

ეს იქნება იმაზე დამოკიდებული, მე როგორ წავიყვან ჩემს წინასაარჩევნო კამპანიას. კრიტიკა რომ იყოს, ამის საბაბი უნდა არსებობდეს. მე არ მიმიცია მედიისთვის საბაბი. რა კითხვებიც შეიძლება არსებობდეს, ყველა კითხვა ისმება. აი, თქვენც აქ ხართ.

რუსთავი 2-ის მიმართ მუდმივად არსებობდა ეჭვები და კრიტიკა, რომ ნაციონალური მოძრაობის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ჰქონდა. თქვენი, როგორც არხის სახის, წამყვანისა და დირექტორის მოადგილის, ნაციონალური მოძრაობის კანდიდატად კენჭისყრით, გამძაფრდება თუ არა ის ეჭვები, რაც მანამდე არსებობდა?

ეს დამოკიდებულია თავად იმაზე, როგორ იმუშავებს რუსთავი 2. ყველა არჩევნების დროს იყო ხოლმე კრიტიკა, რომ რუსთავი 2 გადახრილია ნაციონალური მოძრაობის მიმართ, მაგრამ ჩემი შეფასების მთავარი კრიტერიუმი საერთაშორისო ორგანიზაციების მონიტორინგის დასკვნა იყო, რომელიც არჩევნების შემდეგ იდებოდა. რუსთავი 2 ყველა დასკვნაში ფიგურირებს როგორც ერთ-ერთი ყველაზე დაბალანსებული მედია არჩევნების გაშუქების კუთხით მიუხედავად იმისა, ვის რა აფილაცია აქვს.

თუმცა, პოზიტიური ტონი ბევრად უფრო მაღალი აქვს ხოლმე ნაციონალურ მოძრაობას, ვიდრე სხვა სუბიექტებს.

არა, იყო ხოლმე მხოლოდ პოზიტიური ტონი მთლიანად ოპოზიციის მიმართ. რუსთავი 2-ს ყოველთვის ჰქონდა დეკლარირებული თავისი სარედაქციო პოლიტიკა, ყოველთვის ასე იყო. რუსთავი 2-ის მთავრი ღირებულება იყო ამ ქვეყნის ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაცია დასავლური ღირებულებები. რომელი პოლიტიკური პარტიაც ამ ღირებულებებს იზიარებდა, ბუნებრივია, მათ ჰქონდათ გარკვეული მხარდაჭერა.

დღევანდელი ხელისუფლებაც ამბობს, რომ დასავლეთისკენ მიისწრაფის. გვაქვს უვიზო მიმოსვლა შენგენის ზონაში, ხელი მოეწერა ასოცირების ხელშეკრულებას.

კი, ხელისუფლება ამასაც ამბობს, მაგრამ არის ხელისუფლების მეორე მხარეც, რომელიც რუსეთთან ურთიერთობას და ენამოჩლექით საუბარს აგრძელებს.

მერად არჩევის შემთხვევაში, ტრანსფობიისა და ჰომოფობიის წინააღმდეგ აქციის მიმართ, რომელიც ყოველ წელს, 17 მაისის იმართება, გამოთქვამთ საჯარო მხარდაჭერას?

ადამიანის უფლებების დაცვა არის უზენაესი.

ღია მხარდაჭერაზე გეკითხებით.

რთულია ასე საუბარი. მე ვიძახი, რომ ყველა ადამიანის უფლებები უნდა იყოს ერთნაირად დაცული. შესაბამისად, იქ, სადაც ირღვევა ადამიანის უფლებები, იქ უნდა იდგეს თბილისის მერი იმ ხალხის დასაცავად, ვისი უფლებებიც ირღვევა.

ანუ საჯაროდ გამოხატავთ თქვენს პოზიციას?

კი, რა თქმა უნდა, სადაც დაირღვევა ადამიანის უფლებები, მერი უნდა იდგეს სადარაჯოზე. თბილისის მერი არის არა მეურნე, როგორც ბიძინა ივანივშილი გვიმტკიცებდა, არამედ, არის ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი ლეგიტიმაციის მქონე პირი, მისი პოლიტიკური ვალდებულებაცაა დაიცვას ყველა თავისი თანამოქალაქე.

როგორ გგონიათ, ამ შემთხვევაში თქვენი რეიტინგი დაიწევს?

არ აქვს მნიშვნელობა პოლიტიკურ რეიტინგს. ღირებულებები უფრო მაღლა დგას, ვიდრე პოლიტიკური რეიტინგი, მე ასე ვფიქრობ.

თუ გახდით მერი, მაგრამ საკრებულოში არ იქნება ნაციონალური მოძრაობა უმრავლესობით წარმოდგენილი, ამ შემთხვევაში თქვენი საქმიანობა ეფექტიანი იქნება?

დღეს თბილისის მერი, საქართველოს კანონმდებლობით, საქართველოს პრეზიდენტის შემდეგ ყველაზე მაღალი ლეგიტიმაციითა არჩეული. შესაბამისად, მისი პოლიტიკური წონა ძალიან მაღალია. თუ საკრებულოში უმრავლესობა იქნება ქართული ოცნების, ამაშიც ვერ ვხედავ პრობლემას, აქეთ უნდა გამიწიოს ანგარიში ყველამ. მე ვიქნები ამ ქალაქის მერი, მე უნდა შევასრულო ამ ხალხს ის პირობა, რომელიც მივეცი. თბილისის ბიუჯეტს ვერსად წაიღებს საკრებულო, რომელიც მეკუთვნის, ამას გადავანაწილებ და ვის რას გავუკეთებ, ეს უკვე თბილისის მერის გადასაწყვეტია.

თუ არ გახდით მერი, რა გეგმები გაქვთ?

მერი რომ არ გავხდე, პოლიტიკა ხომ არ მთავრდება ამით? ამას არჩევნების შემდეგ გადავწყვეტ.

არის რაიმე საკითხი, რაზეც ჩვენ არ გვისაუბრია, მაგრამ გსურთ აზრის გამოთქმა?

არა, მაგრამ ერთ რაღაცას დავამატებ, მე ვარ ნაციონალური მოძრაობის უპარტიო კანდიდატი და უპირველეს ყოვლისა, ანგარიშვალდებული ვარ ხალხის წინაშე. შესაბამისად, გადაწყვეტილებები მოსახლეობის ინტერესებიდან გამომდინარე მიიღება და არა - პარტიული ინტერესიდან.

On.ge ეტაპობრივად შემოგთავაზებთ ინტერვიუებს თბილისის მერობის ყველა კანდიდატთან.