არსებობს შიში, რომელზეც საკმარისად ხშირად არ ვსაუბრობთ. მას სახელად სპექტროფობია, იგივე კატოპტროფობია, ჰქვია.

უფრო გასაგებად რომ ვთქვათ, ესაა - სარკეების შიში.

"რა არის საშიში სარკეებში?" - ალბათ იკითხავთ. არ ვიცი. იქნებ ეს?

ან ეს?

რაც მთავარია, სარკეები დღის განმავლობაში ჩვეულებრივად გამოიყურებიან (ან ჩვენ გამოვიყურებით ჩვეულებრივად), მაგრამ როგორც კი ბნელდება, ისინი საშიშები ხდებიან.

წარმოიდგინეთ. შუაღამით ტუალეტისთვის იღვიძებთ. შემდეგ იბანთ ხელებს და აკეთებთ ყველაფერს, რომ სარკეში ჩახედვას თავი აარიდოთ.

მაგრამ შემდეგ კიდევ უფრო გინდება შენს თავს შეხედო, რომ დარწმუნდე - იქ არაფერია. ამასთან ერთად, ხვდები, რომ დიდი მადლობა, მაგრამ საერთოდ არ გინდა ამის გაკეთება!

იქნებ ეს ყველაფერი საშინელებათა ფილმების გამო ხდება? ან შავი ხელისა და სისხლიანი მერის ამბავი უბრალო ლეგენდაა? მაგრამ, ამ გიფზე რას იტყვით?

მოგესალმებით სპექტროფობებო. აქვეა საყვარელი კნუტის ფოტოც, რომ საშიში სურათებისგან გონება გაითავისუფლოთ.

ფოტო: Alena Ozerova/Shutterstock