საფარის აღმასრულებელი დირექტორის, ბაია პატარაიას განცხადებით სქესობრივ დანაშაულთან დაკავშირებით სისტემა მგრძნობიარე არ არის. ბაია პატარაიას თქმით, მსგავს დანაშაულზე ბრალის წაყენება ძალიან ჭირს, საქმე სასამართლომდეც კი ვერ მიდის და შესაბამისად პრაქტიკულად დაუსჯელები არიან ის ადამიანები, ვინც ამ დანაშაულს ჩადიან.

"უკვე დიდი ხანია ჩვენ ვმუშაობთ სქესობრივ დანაშაულებზე, ვთანამშრომლობთ ძალიამ მჭიდროდ პოლიციასთან და პროკურატურასთან და ვხედავთ სერიოზულ სისტემურ ხარვეზებს. ჩვენი პრაქტიკა და კონკრეტული საქმეები უკვე იმდენი დაგროვდა და იმდენად ერთგვაროვანია ის პრობლემები, რასაც ვაწყდებით ამ საქმეებში, რომ დანამდვილებით შეიძლება ითქვას, რომ სისტემა არ არის მგრძნობიარე ამ დანაშაულის მიმართ. სქესობრივი დანაშაულების მსხვერპლები არიან მუდმივად ქალები და ბავშვები და სისტემა ვერ იძიებს ამ დანაშაულს. როგორც წესი, ძალიან ჭირს ბრალის წაყენება ასეთ დანაშაულებზე, შესაბამისად ეს საქმეები სასამართლომდეც კი ვერ მიდის, ან პრობლემა არის გამოძიებაში იმიტომ, რომ მტკიცებულებათა რა სტანდარტი უნდა იყოს ეს არის გაუგებარი ჩვენი მართლმსაჯულების სისტემისთვის და ხშირად საერთოდ არ იწყება დევნა კონკრეტული პირის მიერ. შესაბამისად, უფრო მსუბუქ დანაშაულებზე ადვილად დგება მართლმსაჯულება, მაგრამ ასეთ მძიმე დანაშაულებზე, როგორიც არის სქესობრივი დანაშაულები არ დგება სასჯელი და პრაქტიკულად დაუსჯელები არიან ის ადამიანები, ვინც ამ დანაშაულებს ჩადიან", — განაცხადა საფარის აღმასრულებელმა დირექტორმა.

რაც შეეხება კონრეტულ პრობლემებს, ბაია პატარაიას, თქმით, ასეთ დროს გამოძიება არა სქესობრივ დანაშაულზე, არამედ სხვა მუხლით იწყება, სხვა შემთხვევებში კი გროვდება მტკიცებულებები, მაგრამ დაზარალებულად არ ხდება ადამიანის ცნობა.

"ჩვენ სერიოზული პრობლემა გვაქვს, რომ სასამართლომდე მაინც მივიდეს სქესობრივი დანაშაულის საქმე მაშინ, როდესაც მოვუწოდებთ მსხვერპლებს, რომ არ მოითმინონ ეს მძიმე დანაშაულები, რომელზეც არის უდიდესი სტიგმა, ითვლება მსვერპლისთვის სამარცხვინო დანაშაულად და ისედაც ცოტა ადამიანი იღებს ხმას", — აცხადებს ბაია პატარაია.

გარდა სისტემური პრობლემისა, აქ პრობლემა საკანონმდებლო ხარვეზის სახითაც არსებობს.

"ასევე, გვაქვს სერიოზული პრობლემა საკანონმდებლო ხარვეზის სახით. დღეის მდგომარეობით, იმისთვის, რომ ადამიანმა ამტკიცოს, რომ არის გაუპატიურებული, ასევე, უნდა ამტკიცოს, რომ არის სხვა ტიპის ძალადობის მსხვერპლიც, მაგალითად, რომ მას აქვს ფიზიკური დაზიანებები, რომ ხორციელდებოდა მასზე მუქარა, შანტაჟი და ა.შ. ასეთი მუხლი არ მოდის შესაბამისობაში სტამბულის კონვენციასთან, არ მოდის შესაბამისობაში საერთაშორისო კონვენციასთან, არის ჩამორჩენილი მუხლი რეალურად, ცუდი მუხლი და მუხლსაც სჭირდება გამოსწორება. 25 ნოემბერს ქალთა მოძრაობამ გააკეთა განცხადება, რომ ეს მუხლი შესაცვლელია. ჩვენ დღესვე უკვე წერილობით მივმართავ პარლამენტს, რომელიც შეიკრიბა იმისთვის, რომ დაიწყოს მუშაობა ამ საკანონმდებლო ხარვეზის აღმოფხვრაზე. თუმცა არ აქვს მნიშვნელობა საკანონმდებლო ხარვეზი აღმოიფხვრება თუ არ აღმოიფხვრება, თუ ის არ არის აღსრულებადი კანონი", — ამბობს საფარის აღმასრულებელი დირექტორი.

მისი თქმით, საქართველოში სქესობრივ დანაშაულზე სტატისტიკა არის ძალიან დაბალი ქალთა მიმართ განხორციელებული სხვა ძალადობის შემთხვევებთან შედარებით, რაც არალოგიკურია, რადგან კვლევებით მტკიცდება, რომ ქალი, რომელიც ფიზიკური ძალადობის მსხვერპლი ხდება, ავტომატურად სქესობრივი დანაშაულის მსხვერპლია.