ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროში აზრი ისევ შეიცვალეს და გადაწყვიტეს ნავთობისა და გაზის მომპოვოვებელ კომპანია ფრონტერასთან კონტრაქტი აღარ მოშალონ. უწყების განცხადებით, კომპანიას სახელმწიფო საძიებო ტერიტორიების მხოლოდ 1%-ზე მუშაობის უფლებას დაუტოვებენ, რადგან დარჩენილი 99% საარბიტრაჟო გადაწყვეტილებით სახელმწიფოს დაუბრუნდა.

სამინისტროში პირდაპირ ამბობენ, რომ ეს განპირობებულია სურვილით, შეინარჩუნონ საინვესტიციო გარემოსთან დაკავშირებული საერთაშორისო რეპუტაცია და სტრატეგიულ პარტნიორებთან, კერძოდ, კონგრესმენებთან აშშ-დან ჰქონდეთ კარგი ურთიერთობა. აქვე უწყება აღნიშნავს, რომ ეს მისცემს ფრონტერას საშუალებას "აღარ დახარჯოს ძალისხმევა ლობისტების მობილიზებაზე" და ამის ნაცვლად, "სასურველია კონცენტრირება მოახდინოს" ვალდებულებების შესრულებაზე.

"ამგვარი მიდგომით ხაზს ვუსვამთ საქართველოს გულწრფელ სურვილს, ღია და გამჭვირვალე იყოს ურთიერთობა ,ფრონტერასთან, რისთვისაც, ასევე, სასურველია კომპანიამ გაასაჯაროვოს საარბიტრაჟო გადაწყვეტილების შემაჯამებელი ნაწილი, რომელიც არ შეიცავს კონფიდენციალურ ინფორმაციას კომპანიის შესახებ და რომელიც ნათელს მოჰფენს დავის საგანს. საკითხის მიმართ ჭარბი ინტერესი და სპეკულაცია ამით დასრულდება და დაინტერესებული მხარეები (აშშ-ს სენატორებისა და კონგრესმენების ჩათვლით) სათანადო ინფორმაციას ღია წყაროდანაც მიიღებენ", — აცხადებენ ეკონომიკის სამინისტროში.

კომპანია ფრონტერასა და სახელმწიფოს შორის დავა რამდენიმე წელია გრძელდება და ამ პერიოდის განმავლობაში მხარეებმა არაერთხელ შეიცვალეს პოზიცია სამომავლო თანამშრომლობასთან დაკავშირებით. ბოლო გადაწყვეტილებით, სახელმწიფო აპირებდა, ფრონტერასთან კონტრაქტი შეეწყვიტა მას შემდეგ, რაც საარბიტრაჟო სასამართლოში დავა დასრულდა.

მხარეებს შორის ურთიერთბრალდებები საარბიტრაჟოს გადაწყვეტილებამდეც არ იყო უცხო, თუმცა შემდეგ უფრო გახშირდა. ორივე მხარე აცხადებდა, რომ გადაწყვეტილება მათ სასარგებლოდაა და ერთმანეთს ვალდებულებების შეუსრულებლობასა და ზეწოლაში ადანაშაულებდნენ. სახელმწიფო მოითხოვს, რომ ფრონტერამ გაასაჯაროოს საარბიტრაჟოს გადაწყვეტილება და ამტკიცებს, რომ ეს ყველაფერს ნათელს მოჰფენს. ფრონტერა კი ამის წინააღმდეგია და იმით ხსნის, რომ დოკუმენტები კორპორაციულ საიდუმლოებაზე შეიცავს ინფორმაციას.

ფრონტერას საკითხს აქტიურად ეხმაურებოდნენ ამერიკელი კონგრესმენებიც და საქართველოს მთავრობას ბიზნესზე ზეწოლაში ადანაშაულებდნენ. რაზე პასუხადაც საქართველოში ამბობდნენ, რომ კონგრესმენები დაინტერესებული მხარე არიან და ამ შემთხვევაში მათი კრიტიკა უსაფუძვლოა.

ფრონტერას საქმე

Frontera Resources ამერიკაში დაფუძნებული კომპანიაა, რომლის მიზანიც ნავთობისა და გაზის მოპოვებაა. კომპანია ფრონტერა რისორსიზ ჯორჯიამ საქართველოში მუშაობა 1997 წლიდან დაიწყო და ამ ხნის განმავლობაში მათ არაერთხელ გამოუცხადებიათ, რომ გაზის დიდი მარაგს მიაგნეს. სახელმწიფო და ფრონტერა ერთმანეთს საარბიტრაჟო სასამართლოში ედავებოდნენ, რაც არაერთხელ გახდა პოლიტიკური სპეკულაციების საგანი.

აარბიტრაჟო სასამართლოში სსიპ საქართველოს ნავთობისა და გაზის სახელმწიფო სააგენტოს, სს ნავთობისა და გაზის კორპორაციასა და კომპანია ფრონტერა რისორსიზ ჯორჯიას შორის დავა დასრულდა. სახელმწიფო ორგანიზაციები აცხადებდნენ, რომ არბიტრაჟი მოიგეს და მათი მოთხოვნების უმეტესობა დააკმაყოფილეს, რასაც ფრონტერა უარყოფდა და მათ კომპანიის დისკრედიტაციის მცდელობაში ადანაშაულებდა.

ასევე, სააგენტო და კორპორაცია აცხადებდნენ, რომ საარბიტრაჟომ ფრონტერას მხრიდან კონტრაქტის დარღვევა დაადგინა, რაც მათ ხელშეკრულების გაწყვეტის უფლებას აძლევდა. ფრონტერა ამასაც უარყოფდა.

ამის მიუხედავად, ნავთობისა და გაზის კომპანიაში აცხადებდნენ, რომ ფრონტერას აცნობეს და კონტრაქტი ავტომატურად ჩაითვლება შეწყვეტილად მასში განსაზღვრული ვადის ამოწურვისას (ამა წლის 27 ივლისს). ასევე, ისინი მოუწოდებდნენ ფრონტერას, შეესრულებინა საარბიტრაჟო ტრიბუნალის გადაწყვეტილება, ქართული მხარისათვის მიკუთვნებული თანხების (დაახლოებით 6 მლნ. აშშ დოლარი) გადახდის ჩათვლით.

ამ მოვლენების პარალელურად, ამერიკელმა სენატორებმა და კონგრესმენებმა საქართველოში ამერიკული კომპანიებისა და ბიზნესის შევიწროების გამო სახელმწიფო მდივანს, მაიკ პომპეოსა და ფინანსთა მინისტრს, სტივენ მნუჩინს წერილით მიმართეს. წერილის ავტორები სენატორები ტედ კრუზი და ჯონ კორნინი, ასევე, კონგრესმენები ჯოდი არინგტონი და მარკვეინ მალინი იყვნენ.

კანონმდებლები აღნიშნავდნენ, რომ საქართველოში მუშაობაში ხელი შეეშალა კომპანია ფრონტერას და მას ფაქტობრივად გაძევებით ემუქრებიან. მათივე თქმით, იმავე პრობლემას წააწყდა Conti Group ანაკლიის პორტთან დაკავშირებით, რამაც პროექტის შეფერხება გამოიწვია.

ამასთან, სენატორები აცხადებდნენ, ქართული ბიზნესები და ფინანსური სისტემა, უკვე წლებია (2013 წლიდან), გვერდს უვლის ამერიკულ სანქციებს ირანთან დაკავშირებით.