სკანდალური გამონათქვამებით ცნობილმა ფრანგმა მწერალმა, მიშელ უელბეკმა, ორშაბათს განაცხადა, რომ მისი რწმენით, კორონავირუსის შემდეგ სამყარო იგივე დარჩება — მხოლოდ თუ გაუარესდება.

რომანისტმა, რომელსაც მკითხველები ნიჰილისტური, ინდივიდუალისტური ხანის თანამედროვე მისნად მიიჩნევენ, ცივი წყალი გადაასხა მათ, ვინც ფიქრობს, რომ პანდემია გადამწყვეტ მომენტად იქცევა მსოფლიოსთვის.

"ნახევარი წამითაც კი არ მჯერა იმ განცხადებების, რომ აღარაფერი იქნება უწინდებურად", — განაცხადა უელბეკმა, რომელსაც მსოფლიო აღიარება 1998 წელს გამოქვეყნებულმა რომანმა, ელემენტარული ნაწილაკები, მოუტანა.

"კარანტინის შემდეგ ახალ მსოფლიოში არ გავიღვიძებთ. იგივე იქნება, მხოლოდ ცოტათი უარესი", — თქვა მან საფრანგეთის საზოგადოებრივ რადიოსთვის შექმნილ ესეიში.

უელბეკი ფიქრობს, რომ "ამ პანდემიის განვითარების გზა გამორჩეულად ჩვეულებრივია". COVID-19-ს მან "ბანალური ვირუსი" უწოდა "არანაირი გამორჩეული თვისებებით...", რომელიც "სქესობრივი გზით გადამდებიც კი არაა".

თუმცა იგი გვაფრთხილებს, რომ ფიზიკური დისტანცირება და "სახლიდან მუშაობის გამოცდილება, რაც ეპიდემიამ მოიტანა", იმ ტექნოლოგიურ განვითარებას დააჩქარებს, რომელიც ადამიანების იზოლაციასა და დანაწევრებას ემსახურება. ამასთანავე, მისი თქმით, ეს ყველაფერი "დრომოჭმულად ქცეული ადამიანური ურთიერთობების" კიდევ მეტად გვერდზე გადადების საპატიო მიზეზად იქცა.

ფოტო: Lionel Bonaventure / AFP

ამისდა მიუხედავად, უელბეკმა იმ მწერლებს დასცინა, ვინც ამჟამინდელი სიტუაცია მის 2005 წლის აპოკალიფსურ რომანს, კუნძულის შესაძლებლობას, შეადარა, სადაც კაცობრიობა უკანასკნელ დღეებს ითვლის.

"დასავლურ ცივილიზაციას ღვთიურად ნაბოძები საუკუნო უფლება არ აქვს, ყველაზე მდიდარი და განვითარებული იყოს მსოფლიოში. ცხელ-ცხელი სიახლე არ იქნება, თუკი ვიტყვით, რომ ეს ყველაფერი ძალიან დიდი ხანია, დასრულდა", — ამბობს რომანისტი, რომელიც თავისზე 34 წლით უმცროს ჩინელ ქალზე, ქიანიუნ ლაისის ლიზეა დაქორწინებული.

მისი მტკიცებით, სიკვდილიანობის სტატისტიკაც კი მსოფლიოში არსებული უთანასწორობის ამსახველია: "საფრანგეთი ამ ყველაფერს ესპანეთსა და იტალიაზე უკეთ უმკლავდება, თუმცა — არა გერმანიასავით კარგად. ეს დიდად გასაკვირი არცაა".

უელბეკმა ასევე დასცინა იმ ცნობილ ფრანგ ლიტერატორებს, რომლებიც ქვეყანაში არსებულ კრიზისს თავინთ სოფლებში ან ზღვის სანაპიროებზე გაექცნენ. მას არ დაუკონკრეტებია, თავად პარიზის მაღალსართულიან კორპუსში არსებულ საკუთარ ბინაში თუ რჩება.

მიუხედავად ამისა, მან უკმაყოფილება გამოთქვა, რომ საფრანგეთში არსებული მკაცრი საკარანტინო ზომების გამო სახლის კარიდან ერთ კილომეტრზე შორს გასეირნება არ შეუძლია.

"მწერალს სეირნობა სჭირდება", — ამბობს უელბეკი, 64 წლის აქტიური მწეველი, რომელიც ახალი ვირუსის პირობებში ერთ-ერთ ყველაზე მაღალი რისკის მქონე ჯგუფს მიეკუთვნება, — "წერის ცდა იმ დროს, როცა რამდენიმე საათით სწრაფად სიარულის საშუალება არ გაქვს, ერთობ არარეკომენდებულია. ფიქრებითა და კადრებით დაგროვილი ნერვული დაძაბულობა საწერ მაგიდასთან მიჯაჭვულობისას არსად ქრება და საცოდავი ავტორის თავში ტრიალს განაგრძობს, რის შედეგადაც ის გიჟი თუ არა, გაღიზიანებული მაინც ხდება".

თუმცა უელბეკმა ბოლოსთვის მოიტოვა ყველაზე მწარე შეფასებები იმ მოხუცების ბედზე, რომლებიც პანდემიის დროს თავშესაფრებში იღუპებიან: "ასე მკაფიოდ არასდროს არ ყოფილა ახსნილი, რომ ყველა ადამიანის სიცოცხლეს ერთნაირი ფასი არ აქვს. კონკრეტული ასაკის — 70, 75, 80 წლის? — შემდეგ, თითქოს, უკვე ისედაც მკვდრები ვართ".

უელბეკმა პოპულარობა მოიპოვა ნიჰილისტური რომანებით, სადაც იმ მიზოგინი კაცების ყოფაა აღწერილი, რომლებიც უსიყვარულოდ არსებობენ და სექსის ქონის ნებისმიერ შანსს ხელიდან არ უშვებენ.

მწერლის ბოლო რომანი, სეროტონინი, დეპრესიაში ჩავარდნილ სამოქალაქო მოხელეზეა, რომელიც საფრანგეთში სოფლად ცხოვრების სირთულეებს საკუთარ თავზე იწვნევს. წიგნი გასულ წელს უმალ იქცა ბესტსელერად, როცა ქვეყანაში ეკონომიკური უთანასწორობის გამპროტესტებელმა "ყვითელჟილეტებიანების" მოძრაობამ ქუჩაში გამოსვლები დაიწყო.

უელბეკის წინა ყველაზე გახმაურებელი რომანი მორჩილებაა, რომელიც ზუსტად იმ დღეს გამოიცა, როცა 2015 წლის 7 იანვარს ჯიჰადისტები ყოველკვირეული სატირული გამოცემის, შარლი ებდოს რედაქციას დაესხნენ თავს. რომანში ნაწინასწარმეტყველებია, რომ საფრანგეთი 2022 წელს მუსლიმ პრეზიდენტს აირჩევს, რომელიც ქვეყანაში შარიათის კანონებს შემოიღებს.