მართლმადიდებელი ეკლესიის პატრიარქმა, ილია მეორემ სააღდგომო ეპისტოლეში კორონავირუსის პანდემიაზეც ისაუბრა. ეპისტოლე სამების ტაძარში წაიკითხეს, სადაც ვირუსის გავრცელების საფრთხის მიუხედავად ათეულობით ადამიანია შეკრებილი და კანონის მოთხოვნით მიუხედავად, პირბადე ყველა სასულიერო პირს არ უკეთია.

პატრიარქის თქმით, აღდგომა "დღესასწაულთა დღესასწაულია" და მისი აზრით, "ამ დიდებულ დღესთან" მსოფლიო განსაცდელი, ანუ კორონავირუსიც კი უფერულდება:

"განახლებისა და გადარჩენის, სიცოცხლისა და სიხარულის, იმედისა და ღმერთთან მშვიდობის მომტან ამ დიდებულ დღეს, რა თქმა უნდა, უფერულდება ის განსაცდელიც, ამჟამად ჩვენი ქვეყანა და მსოფლიო რომ მოუცავს და ყველას ასე აშფოთებს".

კორონავირუსზე საუბრისას პატრიარქმა გლობალიზაცია უარყოფით კონტექსტში განიხილა და პანდემიის დადებით მხარედ წარმოაჩინა ის, რომ ქვეყნებმა "თვითუზრუნველყოფის საჭიროება" აღმოაჩინეს. მისი თქმით, გამოჩნდა, რომ "სხვაზე დამოკიდებულის მდგომარეობა წამგებიანია".

"უცნაური ვითარება შეიქმნა, ადამიანები, ერთი მხრივ, გაერთიანდნენ სიცოცხლისთვის საშიში საერთო საფრთხის წინააღმდეგ და ამავე დროს, ჩაიკეტნენ თავის ქვეყანაში, თავის ქალაქსა თუ სოფელში, თავის სახლში. მათ დაფიქრების საშულება მიეცათ და აღმოაჩინეს ის რეალობა, რომ აზრი დაკარგა ბევრმა რამემ, რაც გუშინ დიდად მნიშვნელოვნად მიაჩნდათ.

სამაგიეროდ, წინა პლანზე წამოიწია ისეთმა მიმართულებებმა, რასაც ადრე ნაკლები ყურადღება ექცეოდა. ამასთან, სახელმწიფოებმა თვითუზრუნველყოფის საჭიროება დაინახეს და სხვაზე დამოკიდებულის მდგომარეობა წამგებიანი გახდა.

ყველა ქვეყნისთვის, და მათ შორის საქართველოსთვის, პირველი რიგის ამოცანად იქცა ადგილობრივი წარმოებისა და სოფლის მეურნეობის აღორძინება", — განაცხადა მან.

პატრიარქი ამბობს, იმასაც რომ კორონავირუსმა პლანეტის მოსახლეობის უდიდეს ნაწილში შიში დანერგა. იმის ფონზე, რომ კოროვირუსმა ასიათასობით ადამიანის სიცოცხლე იმსვერპლა, ილია მეორე ურჩევს მრევლს, განსაცდელის არ ეშინოდეთ. ამავდროულად ის ამბობს, რომ "სიფრთხილეც" საჭიროა და უფალი არ უნდა "განვცადოთ", თუმცა იქვე ამატებს, რომ ყველაფერი მაინც უფლის ნებით ხდება.

"ჩვენი ძმების უმრავლესობა, ზეაღმატებული სიყვარულისა და ძმათმოყვარეობის გამო, თავს არ ზოგავდა, უშიშრად ემსახურებოდა სნეულებს. მრავალი მათგანი, ვინც ავადმყოფებს უვლიდა და სხვებს განამტკიცებდა, თვითონაც დასნეულდა და გარდაიცვალა. ამგვარად ტოვებდნენ მიწიერ ცხოვრებას ჩვენს შორის საუკეთესონი. ღვთისმოსაობისა და რწმენის გამო ასეთი აღსასრული მოწამეობაზე ნაკლები როდია“ (გვ.314-315).

ამგვარი სულისკვეთება ქრისტიანისათვის ახლობელია; თუმცა, რა თქმა უნდა, სიფრთხილეც გვმართებს, რომ არ განვცადოთ უფალი; ამასთან ისიც უნდა გვახსოვდეს, რომ მისი ნების გარეშე ჩვენი თმის ერთი ღერიც არ დავარდება, მითუმეტეს, ჩვენი სიცოხლეც და გარდაცვალებაც უფლის ხელშია", — წერია ეპისტოლეში.

ამის შემდეგ ილია მეორემ რწმენის ძალასა და მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მადლიერება გამოხატა იმის გამო, რომ მთავრობის მიერ მინიჭებული პრივილეგიებით, აღდგომის ღამეს ტაძარში შეკრება შეძლეს, ვირუსის გავრცელების საფრთხის მიუხედავად.

"მადლობა უფალს, საქართველოში მრევლთან ერთად ტაძრებში წირვა-ლოცვა არ შეჩერებულა, არც აღდგომის ღამეს. ღვთის შეწევნით, ექიმების დახმარებით, ხელისუფლების ქმედებებით და მოსახლეობის პასუხისმგებლობით პანდემიას ჩვენთან დიდი პრობლემები არ მოჰყოლია. ინებოს ღმერთმა, სირთულეები არც შემდგომში შეიქმნას და საქართველოც და მსოფლიოც იხსნას ამ განსაცდელისგან".

მან მადლობა გადაუხადა მრევლსაც, რომელიც ეპიდემიოლოგებისა და ექიმების არაერთი მოწოდების მიუხედვად, კანონდარღვევით იკრიბებოდა ეკლესიებში.

"არ შემიძლია მადლობა არ გადავუხადო ჩვენს მრევლს, რომელიც წესრიგის გამორჩეული დაცვით და რეკომენდირებული ნორმებით სიცივეში, ქარში, წვიმაში არ ერიდებოდა მსახურებაზე ღია ცის ქვეშ საათობით დგომას", — განაცხადა მან.

შეგახსენებთ, რომ საგანგებო მდგომარეობით გათვალისწინებული შეზღუდვების და ეპიდემიოლოგების გაფრთხილების მიუხედავად, საკათედრო ტაძრებსა და დიდ ეკლესიებში წირვაზე ათეულობით ადამიანი შეიკრიბა, რადგან მთავრობამ საპატრიარქოს ამის უფლება მისცა.