სტამბოლის აეროპორტის თავდასხმის შემდეგ, ექსპერტების უმრავლესობა თანხმდება, რომ ტერორისტული აქტი რთული სპეცოპერაციის მსგავსად იყო დაგეგმილი და განხორციელებული. ტერორისტებს თავდასხმის ობიექტის შესახებ ინფორმაცია წინასწარ ჰქონდათ მოგროვებული და შესწავლილი, ხოლო აღსრულების ნაწილი - აუღელვებლად და გეგმაზომიერად მიმდინარეობდა.

თავდასხმა სამი ფაზისგან შედგებოდა. საწყისი ფაზა აეროპორტის პარკინგზე აფეთქება იყო, რისი მიზანიც, დაცვის თანამშრომლების საერთაშორისო ტერმინალის ტერიტორიიდან გამოტყუება იყო.

თავდამსხმელებმა აშკარად იცოდნენ, რომ ბრიუსელის ტერაქტის შემდეგ, ტერმინალზე უსაფრთხოების ზომები გამკაცრებული იყო.

სტამბოლის აეროპორტში დაცვის სამსახური შესასვლელთანვე მუშაობს და თითოეული ადამიანი, რომელიც შენობაში შედის, შესვლამდე იჩხრიკება. პირველი აფეთქების შედეგად, ტერორისტებმა დაცვის და პოლიციის პერსონალი უსაფრთხოების პირველი ხაზიდან გაიტყუეს.

აქ შეტევის მეორე ნაწილი განხორციელდა, რასაც დიდი მსხვერპლი მოჰყვა. აეროპორტის ამ ნაწილში განხორციელებული აფეთქების შედეგად, ტერმინალის კარები და უსაფრთხოების კორდონი გაირღვა, რამაც მესამე თავდამსხმელს შენობაში შესვლის საშუალება მისცა.

სამოქალაქო და კომერციული ავიაცია ISIS-ისთვის ყველაზე ადვილ სამიზნედ რჩება. ისინი უშუალოდ თვითმფრინავებზე თავდასხმას, აეროპორტებზე შეტევას არჩევენ. ასეთ ტერორისტულ აქტებს, მოკლე ხნიან პერიოდში, ტერორისა და დიდი არეულობის გამოწვევა შეუძლია, ხოლო შორეულ პერსპექტივებში - დიდ დარტყმას აყენებს ტურიზმისა და გადაადგილების სფეროებს. ათათურქის აეროპორტის ტერაქტი გვიჩვენებს, რომ მიუხედავად ISIS-ის ერაყისა და სირიის ბრძოლის ველებზე დამარცხებისა, ორგანიზაცია ახერხებს და პოულობს ადვილ სამიზნეებს ევროპაში.