მე არსად არ მივდივარ. ჩემს გადადგომაზე ოცნება, მე მგონი, ყველამ უნდა დაივიწყოს. მე აქა ვარ, სადაც ვარ, მაგრამ მე ყველგან ვივლი, სადაც წასასვლელი ვარ. ეს არის ჩემი კონსტიტუციური ვალდებულება. მე ვიცავ ამ ქვეყნის კონსტიტუციას, რამეთუ მე ეს ფიცი დავდე იმ დღეს, როცა იყო ჩემი, როგორც საქართველოს პრეზიდენტის, ინაუგურაცია და მე ბოლომდე ვიქნები ამ ფიცის ერთგული.
ეს ნიშნავს, რომ კონსტიტუცია, რომელიც მეც მივიღე იმ დროს, როდესაც ცვლილებები შევიდა ახალ კონსტიტუციაში, გვკარნახობს, რომ საქართველოს ყველა ინსტიტუტი უნდა აკეთებდეს ყველაფერს, რაც მის შესაძლებლობებშია, იმისთვის, რომ ევროპულ ინტეგრაციას ხელი შეუწყოს. მე ეს მიმაჩნია ჩემს უპირველეს და უმაღლეს ვალდებულებად.
კომენტარები