მხევლის წიგნი თუ მაშინ წაიკითხეთ, როცა წესით სხვა საქმე უნდა გეკეთებინათ, მერე კი ამის გამო სინდისის ქენჯნაც იგრძენით, გაგამხნევებთ და გეტყვით, რომ მსგავსი პრობლემა აწუხებს ამ წიგნის ავტორსაც. ლეგენდარულ კანადელ მწერალს, მარგარეტ ეტვუდს, არასდროს დაუმალავს, რომ დღემეხვალიეობა, იგივე პროკრასტინაცია სჩვევია. მეტიც, მან ისიც გაგვიმხილა, რომ მხევლის წიგნზე მუშაობისას საქმეს სამომავლოდ წლების განმავლობაში დებდა.

"სამი წელი ვდღემეხვალიობდი, სანამ მხევლის წიგნს დავიწყებდი", — იხსენებს ეტვუდი, — "სხვა, შედარებით უფრო ჩვეულებრივი რომანის დაწერაც ვცადე, რადგან მეგონა, რომ ეს [წიგნი] არანორმალურობა იყო".

მწერალი საკუთარ თავს მსოფლიო დონის დღემეხვალიედ მიიჩნევს და ჰყვება, რომ მისი დღის რეჟიმი შედგება სტრესისა და საქმისთვის გვერდის ავლისგან, სანამ შფოთვა ისე არ გაუმძაფრდება, რომ ნაშუადღევს წერას დაიწყებს. თუმცა, მარგარეტი მარტო არაა. 15-დან 20 პროცენტამდე ჩვენგანი ასევე გამოუსწორებელი დღემეხვალიეა.

თუმცა, ჩვენგან განსხვავებით, ეტვუდს ეფექტური გამოსავალი უპოვია. პრინციპში, რა გასაკვირია, რომ ასეთი წარმოსახვის მქონე მწერალმა დღემეხვალიეობასთან საბრძოლველად მეტად კრეატიულ გზას მიაგნო.

ორი მარგარეტი

ფოტო: Zack Lee / Dribbble

პროკრასტინაციასთან გასამკლავებლად ფსიქოლოგები ადამიანებს ურჩევენ, დროის ნაცვლად საკუთარი ემოციების მართვა ისწავლონ და დადებით განწყობაზე ფოკუსირდნენ; ამის მიზეზი ისაა, რომ დღემეხვალიეობის მთავარი მოტივი უარყოფითი განცდებია.

ფსიქოლოგების რეკომენდაცია ეტვუდისთვისაც არ არის უცხო, მაგრამ მწერლის თქმით, მაინც სხვაგვარ მიდგომას ამჯობინებს.

"ბავშვობაში მეორე სახელიც მქონდა და სწორედ ის დავარქვი საკუთარ თავს", — ჰყვება ეტვუდი, — "ასე რომ, ორმაგი პიროვნება შევიქმენი. მარგარეტი წერს, მეორე კი სხვა ყველაფერს ასრულებს".

ეტვუდის ალტერ ეგოს პეგი ჰქვია. იგი რეცხავს, სახლის საქმეებს აკეთებს და მეტიც, მარგარეტს ეუბნება, "წყეული ტვიტერი გამორთოს და მუშაობა დაიწყოს".

როგორც ჩანს, მწერალი მარგარეტი პეგის უჯერებს. ეტვუდის თქმით, სიზარმაცისადმი მისი მიდრეკილების მიუხედავად, საქმის ბოლო ვადისთვის არასდროს გადაუცილებია.

"მინდა" და "უნდა"

ფოტო: MG Colin / Dribbble

მართალია, მარგარეტის საშუალებამ ბევრი შეიძლება დააეჭვოს, მაგრამ ორგანიზაციული ფსიქოლოგიის პროფესორი ადამ გრანტი ამბობს, რომ მწერლის მიდგომას მეცნიერული ახსნა აქვს. გრანტის თქმით, ჩვენში ცხოვრობს "მინდა", რომელიც ემოციებით მართულია, მაგრამ ასევე არის "უნდა", რომელიც სწორი რაღაცების გაკეთებაზეა კონცენტრირებული.

დროთა განმავლობაში "მინდა" ძლიერდება და დომინირებას იწყებს, მაგრამ "უნდას" შეუძლია, მას ჭკუაში აჯობოს, თუკი გეგმას შეიმუშავებთ.

ეტვუდმა პიროვნების ამ ორ განსხვავებულ მხარეს სახელებიც დაარქვა. მსგავსი საშუალება შეგიძლიათ თქვენც სცადოთ, თუკი ეს იმპულსების გააზრებასა და მათ გამიჯვნაში დაგეხმარებათ. მერე კი, თქვენი შინაგანი პეგი შინაგან მარგარეტსაც სძლევს.

"უნდას" საშუალებით გადამალეთ და გამორთეთ ყველაფერი, რაც ყურადღებას გაგიფანტავთ. მისი მეშვეობით შეადგინეთ ყოველდღიური ან ყოველკვირეული გეგმაც და გაწერეთ საქმეები, რომელთა გადადებაც, დიდი ალბათობით, მოგინდებათ. გეგმის დახმარებით შეძლებთ, თვალი გეჭიროთ პროგრესსა და "დედლაინის" მოახლოებაზე. პროფესორი გრანტის თქმით, მწერლები, რომლებმაც საქმე კალენდრის მიხედვით წინასწარ გაწერეს, ოთხჯერ უფრო პროდუქტიულად მუშაობდნენ, ვიდრე ისინი, ვინც შინაგან პეგის ბოლომდე ენდო.