ამ წერილს ვწერ საქართველოს ციხის საავადმყოფოს საკნიდან, სადაც რამდენიმე თვეა ვიმყოფები ფიზიკური მდგომარეობის სწრაფი გაუარესების გამო. საქართველოს ომბუდსმენის და ამერიკელი, შვეიცარიელი და ბრიტანელი პროფესიონალების მიერ მოწვეული დამოუკიდებელი ქართველი ექიმების საბჭო ერთსულოვანია. არაადამიანურმა მოპყრობამ, მძიმე მეტალებით მოწამვლასთან ერთად, ჩემი ჯანმრთელობა დააზარალა, ამიტომ მოგმართავთ, სანამ ჩემი ჯანმრთელობა ჯერ კიდევ მაძლევს საშუალებას ვიფიქრო და დავწერო, რადგან ჩემი ფიზიკური და ფსიქიკური მდგომარეობა დღითიდღე უარესდება.
ციხეში ვარ იმ ქვეყანაში, რომლის პრეზიდენტი და დასავლეთთან დაახლოების არქიტექტორი ვიყავი. მე დაპატიმრებული ვარ რეჟიმის მიერ, რომელიც ჩემს ტყვეობას იყენებს ვლადიმერ პუტინისადმი ერთგულების აქტად. პუტინს, რომელიც თავის ყველაზე უარეს მტრად მიმაჩნია მთელ ყოფილ სსრკ-ში, სანამ [უკრაინის] პრეზიდენტი ზელენსკი შემცვლიდა. უკრაინის წინააღმდეგ კრემლის აგრესიულმა ომმა აიძულა ქართული რეჟიმი გამოეჩინა თავისი ნამდვილი სახე.
მე ციხეში ვარ მოჩვენებითი სასამართლო პროცესის შედეგად, რომლის განაჩენებს საერთაშორისო დონეზე მხოლოდ კრემლის დიქტატორული და იმპერიალისტური რეჟიმი მიესალმა. საერთაშორისო ორგანიზაციების, დასავლეთის დიპლომატიური კანცელარიების, ევროპარლამენტის რეზოლუციების ყველა მოხსენება აჩვენებს, რომ საქართველო, ოლიგარქ ბიძინა ივანიშვილის ბატონობის ქვეშ, რომელიც 1990-იან წლებში რუსეთში გამდიდრდა, ზურგს აქცევს დემოკრატიას და კანონის უზენაესობას. გეოპოლიტიკურ დონეზე ამას მხოლოდ ევროპასთან დაახლოების პროცესის დასრულება და ქვეყნის რუსეთის კონტროლის ქვეშ მოქცევა შეუძლია. მეტიც, პუტინის მინისტრები და პროპაგანდისტები სავსეა ქებით საქართველოს ხელისუფლებისა და დასავლური დიქტატისადმი მისი "წინააღმდეგობის" მიმართ. მაშინ, როცა მთელი მსოფლიო პუტინის რეჟიმს ტერორისტულად მიიჩნევს, ქართველი ოლიგარქი ივანიშვილი აცხადებს, რომ მოსკოვთან საჰაერო კავშირების აღდგენა სურს.
კომენტარები