ახალ ნაშრომში, ფლორიდის უნივერსიტეტის მკვლევრებმა აღწერეს პროდუქტის "დეგუსტაციის" ახალი მეთოდი, რომელიც საკვების ქიმიური შემადგენლობას სწავლობს.

საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში, სელექციონერები ყურადღებას ამახვილებდნენ სიტკბოსა და მჟავეზე, როდესაც ცდილობდნენ უფრო გემრიელი ჯიშების განვითარებას. ახალი კვლევა აჩვენებს, რომ ეს გამოცდილი მიდგომა ხშირად ბევრ ისეთ ფაქტორს უგულებელყოფს რაც შემდგომში საკვების გემოს განსაზღვრავს.

სოფლის მეურნეობის მეცნიერმა პატრიკო მუნიოსმა, ნაშრომის ერთ-ერთმა თანაავტორმა, განუცხადა IE-ს, რომ მაგალითად მოცვში, ადამიანისთვის სასურველი გემოს მხოლოდ 40 პროცენტი მოდის შაქარზე და მჟავეზე. კვლევის მიხედვით, დანარჩენი ქიმიკატებზეა დამოკიდებული, რომლებსაც ჩვენ ცხვირისა და პირის რეცეპტორებით აღვიქვამთ.

ამ აღმოჩენას სოფლის მეურნეობის მთლიანად შეცვლა შეუძლია.

მკვლევრებმა ყურადღება გაამახვილეს პომიდვრისა და მოცვის ათობით სახეობაზე. მათ თითოეულ ჯიშზე ორი ტიპის მონაცემები შეაგროვეს. პირველი, ქიმიური პროფილი იყო, რომელშიც დეტალურადაა აღწერილი, რა რაოდენობითაა გადანაწილებული ათობით ქიმიური ნაერთი. მეორე სამომხმარებლო გამოცდილების მიხედვით შეადგინეს. ეს ისაა თუ რამდენად ტკბილი ან მჟავე იყო პროდუქტი და რამდენად მოსწონდათ ის მთლიანობაში.

ამ ორი მონაცემის გაერთიანებამ მკვლევრებს საშუალება მისცა გაეგოთ, თუ რამდენად დიდი გავლენა მოახდინა პომიდვრის სხვადასხვა ჯიშის გემოზე ქიმიკატებმა.

დიახ, საკვების უმეტესობა შეიცავს ისეთ ქიმიკატებს, რომლებზეც ძირითადად არც კი გვსმენია. როდესაც საქმე დგება გემოზე, აქ ისინი გადამწყვეტ როლს ასრულებენ.

როდესაც ყველა ეს მონაცემი შეიკრიბა, მკვლევრებმა გამოიყენეს მანქანური სწავლება მოდელების შესაქმნელად, რომლებიც ხილის ქიმიურ შემადგენლობასა და გემოს შორის კავშირს ხსნიდნენ.

"ჩვენმა კვლევამ აჩვენა, რომ გემოს მხრივ ქიმიკატებს გადამწყვეტი როლი აქვთ. ეს კი ნიშნავს, რომ მომავალში ხელოვნური ინტელექტის გამოყენებით საკვები ბევრად უფრო გემრიელი გახდება. ჩვენ საჭირო და ზუსტი ქიმიკატების განსაზღვრით ბევრად უფრო გემრიელ საკვებს შევქმნით, ვიდრე ეს აქამდე იყო", — ამბობენ მკვლევრები.