ლაშა ბუღაძე

16 May. 2018, 12:45

ეს, რასაკვირველია ყოველგვარი გადაჭარბების გარეშე მიუთითებს საბჭოთა ცენზურის მოდელში დაბრუნებას.

არავის არ აქვს უფლება, არც ერთ ინსტიტუციას, რომ ჩადგეს შემოქმედებით ნაწარმოებსა და მის აღმქმელს, ადამიანს შორის. როდესაც სისტემა, სხვადასხვა მოსაზრებით სასამართლო, პარლამენტის რომელიმე წევრი ან ნებისმიერი სხვა ორგანო გადაწყვეტს, რომ ჩვენ მიგვითითოს რა არის შეურაცხმყოფელი, რომელი ტექსტი, ან რომელი ფილმი, ეს უკვე ნიშნავს ტოტალიტარულ იდეაში დაბრუნებას, რადგან მხოლოდ ტოტალიტარულ სახელმწიფოებში სისტემები იღებდნენ გადაწყვეტილებას რა უნდა ყოფილიყო ადამიანებისთვის მისაღები და რა - არა. ვინ აკეთებს ამ კრიტერიუმებს? კრიტერიუმები არ არსებობს.

მაშინ უნდა ავკრძალოთ "ილიადა" და "ოდისეა", რადგან ეს ორივე პოემა არის ომის ვნებით შეპყრობილი ადამიანების ისტორია, ისინი აღვივებენ ომს, მოუწოდებენ ომისკენ. შექსპირის პოემებიც უნდა გადავყაროთ. ნაბოკოვის "ლოლიტაც", უკაცრავად და პედოფილიაზეა. აკრძალვას უნდა დაექვემდებაროს ჯოვანი ბოკაჩოც, რადგან შეიძლება ვინმემ ჩათვალოს, რომ იქ ბერ-მონზავნების ქილიკია.


კომენტარები

კვირის ტოპ-5

  1. ზარქუა: "ლუსულ" ნომრიანი მანქანით ისეირნა ზარქუამო — ნათესავისაა
  2. ცესკოს თავმჯდომარე გიორგი კალანდარიშვილს შავი საღებავი შეასხეს
  3. ფილარმონიის მიმდებარედ საპოლიციო ძალები გამოჩნდნენ
  4. ილია II: ცესკომ დაადასტურა ქართული ოცნების გამარჯვება, გულითადად ვულოცავთ ამ წარმატებას
  5. ჯოზეფ ბორელი განმარტავს, რა იქნება საქართველოში "ტექნიკური მისიის" ამოცანა

გირჩევთ

ახლა კითხულობენ