"თუ არ იბრძოლებ საკუთარი უფლებებისთვის, შენი გარემო არ შეიცვლება. რაც უფრო აქტიური იქნები, უფრო თავისუფალ და სამართლიან გარემოში იცხოვრებ", — სამოქალაქო აქტივისტის, სამირა ბაირამოვას ამ სიტყვებს თავისი საქმით საქართველოში ბევრი ეთანხმება. ამ პროექტში სწორედ მათ ნაწილს გაგაცნობთ: აქტივისტებს საქართველოს სხვადასხვა რეგიონიდან, ვისაც, მიუხედავად ახალგაზრდა ასაკისა, არა მხოლოდ საკუთარი, არამედ ჩვენი უფლებებისთვისაც უკვე ბევრი უბრძოლიათ, ცვლილებებისთვისაც მიუღწევიათ და ამ საქმეს დღესაც აგრძელებენ. ვარდი პაპიკიანი, ქამრან მამედლი, სამირა ბაირამოვა და ტიგრან თარზიანი საკუთარი აქტივიზმის შესახებ თვითონვე გვიყვებიან:

"სამოქალაქო აქტივისტის სტატუსი საკმარისია, რომ ბევრი რამე შეცვალო. 2009 წლიდან ვმუშაობ ამ მიმართულებით. პირველი საკითხი არასრულწლოვან გოგოებთან მუშაობა და ქალთა უფლებების დაცვა იყო — ნაადრევ ქორწინებასა და ოჯახურ ძალადობაზე. იქამდე, რეგიონში ფიქრობდნენ, რომ ეს უფრო ტრადიციები იყო, თუმცა 10-წლიანი მუშაობის შემდეგ, მოსახლეობას ეს საკითხები უკვე პრობლემად მიაჩნია და ვფიქრობ, ეს დიდი ცვლილება და წარმატებაა", — ამბობს სამირა ბაირამოვა, 33 წლის, სამოქალაქო აქტივისტი და უფლებადამცველი.

"მნიშვნელოვანია, რომ ფუნდამენტურ უფლებებზე ვისაუბროთ, მათ შორის, ჯავახეთშიც და ეს რეგიონი არ დარჩეს მხოლოდ იმის მაგალითად, რომ იქ "ენობრივი ბარიერია" და თითქოს სხვა პრობლემები არ არის, ან სხვა ტიპის განათლების საჭიროება არ არის", — აღნიშნავს ტიგრან თარზიანი, 27 წლის, სამოქალაქო აქტივისტი.

წაიკითხეთ სტატია სრულად ამ ბმულზე

სტატია მომზადებულია USAID/საქართველოს მხარდაჭერით ეთნიკური უმცირესობის ინტეგრაციის კამპანიის ფარგლებში