წარმოუდგენლად შორს, მზის სისტემიდან 19 ათასი სინათლის წელიწადის დაშორებით, მშვილდოსნის თანავარსკვლავედში, ვარსკვლავების უნიკალური გროვა აღმოაჩინეს. როგორც მონაცემთა ანალიზით დადგინდა, ტარზან 5 (ასე უწოდეს ამ ვარსკვლავურ გროვას) ირმის ნახტომის ერთგვარი “არქეოლოგიური ნარჩენია” და მისი ფორმა იმ პერიოდით თარიღდება, როდესაც ჩვენი გალაქტიკა ჩამოყალიბებას იწყებდა.

40 წლის მანძილზე ტარზან 5 უბრალოდ სფერული გროვა ეგონათ და ასეც გამოიყურებოდა - დაახლოებით 4 სინათლის წელიწადის დიამეტრის სივრცე, რომელშიც ათასობით ვარსკვლავითაა გადანათებული. (შედარებისთვის: მზიდან კენტავრის ალფამდე, რომელიც ჩვენი ერთ-ერთი უახლოესი ვარსკვლავია, დაახლოებით იგივე მანძილია და, წარმოიდგინეთ, ეს სივრცე რომ უამრავი ვარსკვლავით გადაავსო! დედამიწაზე ღამე უფრო ნათელი გვექნებოდა, ვიდრე დღე). თუმცა, ცის ამ მონაკვეთზე დაკვირვებით მიღებული მონაცემების თავიდან გაანალიზებით, ასტრონომების ჯგუფი მიხვდა, რომ ვარსკვლავების ამ გროვის მსგავსი კლასტერი აქამდე არ ენახათ.

სფეროსებრი კლასტერები თითქმის ჩვენი სამყაროსავით ძველები არიან. მათი შემადგენელი ვარსკვლავები დროის დასაწყისში, ხანმოკლე პერიოდში შეიქმნენ. ტარზან 5 კი ორი სხვადასხვა წარმოშობის ვარსკვლავებისგან შედგება. მასში შემავალ ვარსკვლავთან უმეტესობა დაახლოებით 12 მილიარდი წლის წინ ჩამოყალიბდა, მცირე ნაწილი კი შედარებით ახალგაზრდაა, სულ რაღაც 7 მილიარდი წლის.

გროვის ახალგაზრდა ვარსკვლავებში მძიმე მეტალების მაღალი შემცველობა იმაზე მიუთითებს, რომ ეს ვარსკვლავები მათზე ბევრად ხნიერი ზეახალის (სუპერნოვას) აფეთქებით დაბინძურდა. “ვერცერთი ნამდვილი სფეროსებრი კლასტერი ვერ შეაკავებდა ზეახალის აფეთქებისას გამოტყორცნილ აირს”, განაცხადა მკვლევართა ჯგუფის ხელმძღვანელმა, ფრანჩესკო ფერარომ.

როგორც ფერარო და მისი გუნდის წევრები აცხადებენ, ტარზან 5-ის ეს უცნაური მდგომარეობა იდეალურად წარმოაჩენს იმ პერიოდს, როდესაც ჩვენი გალაქტიკა ფორმირდებოდა - მჭიდროდ კონცენტრირებული ვარსკვლავების ბირთვი.

თეორიის თანახმად, 12 მილიარდი წლის წინ, ირმის ნახტომი ვარსკვლავებისა და გაზის უზარმაზარი გროვების ურთიერთზემოქმედებით ჩამოყალიბდა, რომლებიც დროთა განმავლობაში ერთმანეთში გაითქვიფა.

ტარზან 5-ში შემავალი ახალგაზრდა ვარსკვლავების მდგომარეობა გვამცნობს, რომ ირმის ნახტომის ცენტრის ჩამოყალიბებისას, ამ რეგიონში აირების კატასტროფულად დიდი რაოდენობა იყო, რაც ზეახალის აფეთქების დამსახურებაა. მკვლევარების ვარაუდით, იმ ეპოქაში, როდესაც ირმის ნახტომი ყალიბდებოდა, ტარზან 5 დაახლოებით ათასჯერ მასიური იყო, ვიდრე დღესაა.

ფერარო და მისი გუნდი ცდილობს, ამ საინტერესო კლასტერის მსგავსი გროვები კიდევ იპოვნონ, რადგან მათზე დაკვირვება დაგვეხმარება უკეთ გავიგოთ, თუ რა ხდებოდა ჩვენი მშობლიური გალაქტიკის ახალგაზრდობაში. როგორც არქეოლოგები ქექავენ მიწის შრეებს უცნობი ცივილიზაციების აღმოსაჩენად, ისე ეძებენ ასტრონომები ვარსკვლავების შუქში ჩამალულ ინფორმაციას ჩვენი სამყაროს წარსულის შესახებ. ამ ძიების შედეგად, ადრე თუ გვიან, ბევრად მეტი გვეცოდინება სამყაროსა და მისი ისტორიის შესახებ.