პრაქტიკაში ასეთი შემთხვევები მაქვს, როდესაც მცირეწლოვანი არის, ჩავდივარ მოსამართლის ტრიბუნიდან და ერთად ვსხდებით: ბავშვი, მისი კანონიერი წარმომადგენელი, ადვოკატი, მხარეები. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვზე ორიენტირებული გარემო შევქმნათ, რათა მან სტრესი არ განიცადოს. რა თქმა უნდა, მაცვია მანტია, მანტია ერთ-ერთი ატრიბუტია, ამაში პრობლემას ვერ ვხედავ.
საერთაშორისო პრაქტიკაა ეს, რომელიც გამოუყენებიათ. ყველა არასრულწლოვანი ერთ სიბრტყეში არ უნდა განვიხილოთ, არამედ ინდივიდუალური მიდგომაა საჭირო ყველა მათგანთან, მისი პიროვნული მახასიათებლების გათვალისწინებით. დაკითხვის დროს უფრო მაღალი სტანდარტი გვაქვს. პროცედურული თვალსაზრისითაც არაერთი სტანდარტია, რომელიც მორგებულია მის უფლებებზე, რათა არასრულწლოვანმა არ იგძნოს თავი ისე, თითქოს მისი ბედი სულერთია.
კომენტარები