კოსმოსური ობიექტი, სახელად C/2017 K2 (PANSTARRS), შემოკლებით K2, რომელიც პირველად 2017 წელს შენიშნეს, ყველაზე შორეული აქტიური კომეტის სტატუსს 2021 წლამდე ინარჩუნებდა, სანამ პირველობა C/2014 UN271 ბერნარდინელი-ბერნშტაინს არ დაუთმო. მან აირისა და მტვრის გამოყოფა ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყო, როცა ჯერ იუპიტერის ორბიტამდეც კი არ იყო მიღწეული. არადა, ასეთ ასტრონომიულ სხეულებს მზესთან ურთიერთქმედების შედეგად სიკაშკაშის მომატება, როგორც წესი, სწორედ ამ რეგიონში მოხვედრისას ახასიათებთ.

ამჟამად ის ბევრად ახლოსაა და სულ მალე, 14 ივლისს, გზად დედამიწას მინიმალურ დისტანციაზე ჩაუვლის, მზეს კი მოგვიანებით, 19 დეკემბერს. ამ დროს კომეტა საკმაოდ განათდება, თუმცა იმდენად არა, რომ შეუიარაღებელი თვალით მარტივად დავინახოთ. ტელესკოპებით მას თავისუფლად დავაკვირდებით, თუმცა სასურველია, ამისთვის ბნელი ადგილი შევარჩიოთ, რომელიც ხელოვნური სინათლით ნაკლებადაა დაბინძურებული.

ფოტო: NASA/ ESA

კანადა-საფრანგეთი-ჰავაის ტელესკოპის (CFHT) მონაცემებით, K2-ის ბირთვის დიამეტრი 30-დან 160 კილომეტრამდე უნდა იყოს, ჰაბლის კოსმოსური ტელესკოპის თანახმად კი — 18 კილომეტრამდე. სპეციალისტები იმედოვნებენ, რომ ზუსტ მაჩვენებელს მისი მოახლოებისას დაადგენენ.

ჰაბლის ინფორმაციით, ამ კომეტის აირადი გარსი, რომელიც ბირთვს აკრავს გარშემო, ჟანგბადს, აზოტს, ნახშირორჟანგსა და ნახშირბადის მონოქსიდს შეიცავს. ჩამოთვლილთაგან ყველა კომპონენტი მყარი ფორმიდან აირადში სითბოს გავლენით გადადის. შესაბამისად, მზესთან ჩავლისას საოცარი სანახაობა იქმნება, რომელიც არ უნდა გამოტოვოთ.

თუ სტატიაში განხილული თემა და ზოგადად: მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების სფერო შენთვის საინტერესოა, შემოგვიერთდი ჯგუფში – შემდეგი ჯგუფი.