15 ნიშანი იმისა, რომ 1-ლ ივნისს ისევ უნდა აღნიშნავდე, ანუ რომ "გული ისევ ბავშვის გაქვს"

"დიდებს აღარ ახსოვთ, როგორია, ბავშვი რომ ხარ" — ასე იწყება კორნელია ფუნკეს ერთ-ერთი საბავშვო წიგნი, რომელიც პირველად მაშინ გადავშალე, როცა იურიდიულად, ბიოლოგიურად და გაბრაზებული დედაჩემის აზრით, უკვე ზრდასრული ვიყავი. თუმცა, როგორც ამ სიტუაციიდან მიხვდით, წიგნიდან მოყვანილი ეს ფრაზა არცთუ ახლოსაა სიმართლესთან. ზოგიერთი ადამიანი სულაც არ ეგუება იმ გარემოებას, რომ საზოგადოების მხრიდან მისი ქცევების დიდი ნაწილი "ბავშვურად" მიიჩნევა და ამ ასაკის ხალხს "უკვე აღარ შეჰფერის".

არა, პიტერ პენის სინდრომზე არ ვსაუბრობთ. კი, გავაცნობიერეთ და ვაღიარეთ, რომ გავიზარდეთ, მაგრამ იქნებ, მაინც გვაცადოთ სპანჯბობის ყურება დილაობით?

მოკლედ, წარმოგიდგენთ 15 სიტუაციას, რომლის "ზრდასრულ ასაკში" გაკეთება მეტყველებს, რომ "გული ისევ ბავშვის გაქვთ", ამიტომ 1-ლი ივნისის, ანუ ბავშვთა დაცვის საერთაშორისო დღის, აღნიშვნა თავისუფლად შეგიძლიათ.

1. მიქსერის კრემიანი ჩხირების გატლეკა

2. გუბეებში ჭყაპა-ჭყუპი

3. შემოდგომის ფოთლების ფეხებით აბურთავება

4. წიგნებსა და ჟურნალებში სახეების გაფორმება

თქვენს ძველ სასკოლო სახელმძღვანელოებში თუ არცერთი სურათი მოიძებნება ლურჯი კალმით მიხატული ულვაშით, როგორც იტყვიან, ბავშვობა არ გქონიათ.

5. თოიბოქსში/ქინდერსიურპრიზში/ჰეფი მილში ამოსული სათამაშოთი უკმაყოფილება

არის ამქვეყნად უიღბლობა, მაგრამ ასეთი?!

6. კლასის შეკრებებზე ან კორპორაციულებზე მხოლოდ ლიმონათის დალევა

ამ დროს კითხვაზე "კაცი არა ხარ?!" ზოგიერთს უამრავი უაზრო არგუმენტის მოგონება გვიწევს, რომ ყანწებით ღვინის სმას მაინც ტარხუნის ან მსხლის ლიმონათი გვირჩევნია.