საქართველოს პარლამენტში ამნისტიის შესახებ ორი კანონპროექტია დარეგისტრირებული — ერთი ოპოზიციის და ერთიც მმართველი პარტიის. ბოლო ორი კვირაა, მას შემდეგ, რაც პარტიებმა ევროპული საბჭოს პრეზიდენტის, შარლ მიშელის შეთანხმებას ხელი მოაწერეს, ეს საკითხი აქტიურად განიხილება.

20 ივნისის საქმეების ამნისტირება ამ შეთანხმების ერთ-ერთი პუნქტია. დოკუმენტში მითითებულია, რომ ხელმოწერიდან ერთი კვირის ვადაში, პარლამენტში წარმოდგენილმა პარტიამ უნდა მოახდინოს ამნისტიის კანონის ინიცირება, რომელიც 2019 წლის 19-21 ივნისის პროტესტებთან დაკავშირებულ ყველა დარღვევასა და დაკავებას შეეხება.

მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთი პოლიტიკური პარტიის, მაგალითად მოქალაქეებისა და გირჩის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ წარდგენილ კანონპროექტებს შორის ფუნდამენტურ განსხვავებას ვერ ხედავენ, თავად კანონპროექტის ინიციატორები ცდილობენ, საზოგადოება საკუთარი ვერსიის უპირატესობაში დაარწმუნონ.

ოპოზიციის კანონპროექტის შესახებ On.ge-ს მკითხველმა უკვე იცის. ამჯერად კი გთავაზობთ მმართველი პარტიის ვერსიას.

სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობისა და სასჯელისაგან გათავისუფლდეს ყველა პირი, რომელმაც 2019 წლის 19-21 ივნისის მოვლენებთან დაკავშირებით ჩაიდინა დანაშაული და ამ კანონით დადგენილი წესით უარს არ აცხადებს მის მიმართ ამნისტიის გავრცელებაზე — ეს კანონპროექტის 1-ლი მუხლის 1-ლი პუნქტია.

ამავე მუხლის მიხედვით, ამნისტია ვრცელდება დანაშაულის მომზადების ან მომზადების მცდელობაზეც და პირობით მსჯავრზეც.

კანონპროექტის მიხედვით, ამნისტია არ ვრცელდება საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 117-ე, 144¹-144³ მუხლებით გათვალისწინებულ დანაშაულებზე, რაც ჯანმრთელობის განზრახ მძიმე დაზიანებას, წამებასა და დამამცირებელ ან არაადამიანურ მოპყრობას გულისხმობს.

ქართული ოცნების ვერსიის მიხედვით, ამნისტია გავრცელდება 20 ივნისთან დაკავშირებულ ყველა საქმეზე, გარდა ზემოთ ჩამოთვლილი სამი მუხლისა, ხოლო ოპოზიციის კანონპროექტში დაკონკრეტებულია ის მუხლები, რომლებზეც უნდა გავრცელდეს ამნისტია, დანარჩენი ყველა საქმე კი პროექტს მიღმა რჩება (ანუ ამნისტია არ შეეხება), მათ შორის, 20 ივნისის საქმეზე სამომავლოდ შესაძლო დაწყებული გამოძიებები.

კანონპროექტებს შორის კიდევ ერთი განსხვავება ეხება დაზარალებულის თანხმობას. ოპოზიციის პროექტის მიხედვით, იმისთვის, რომ კონკრეტულ სახელმწიფო მოხელეს არასათანადო ქმედებისთვის ამნისტია შეეხოს, ამაზე ამ ქმედებით დაზარალებული ადამიანი უნდა იყოს თანახმა. ქართულ ოცნებაში მიიჩნევენ, რომ დაზარალებულის თანხმობა საჭიროება მხოლოდ სამართალდამცავების წინააღდეგ არსებულ საქმეებში პოლიციელების დისკრიმინაციაა. საპასუხოდ, ოპოზიციონერი დეპუტატი, სალომე სამადაშვილი აცხადებს, რომ ჩვეულებრივი მოქალაქეებისა და სამართალდამცველებისთვის განსხვავებული სტანდარტი უნდა არსებობდეს.

"სამართალდამცავები ასრულებდნენ საკუთარ ვალდებულებებს და მოქალაქეები გახდნენ უნებური მსხვერპლი ძალმომრეობის, რომელიც იმ დღეს გამოიჩინა სამართალდამცავმა სტრუქტურებმა. ამიტომ, ჩვენ მიგვაჩნია, რომ ეს არის როგორც პოლიტიკურად, ასევე მორალურად და რაც მთავარია, იურიდიულად გამართული არგუმენტი", — განმარტავს სამადაშვილი.

წარდგენილ ორ კანონპროექტს შორის განსხვავებაა არა მხოლოდ დაზარალებულის, არამედ შესაძლო ამნისტირებული პირის თანხმობის საჭიროებაშიც. კონკრეტულად, ქართული ოცნების ვერსიაში წერია, რომ ამნისტია შეეხება მას, ვინც "უარს არ აცხადებს მის მიმართ ამნისტიის გავრცელებაზე", ოპოზიციის კანონპროექტში მსგავსი ჩანაწერი არ არის.